حس میکنم حقم رتبه زیر ۱۰۰۰ بوده ولی خودم کم کاری کروم اونموقع کنکورم
نه مشاور داشتم نه بلد بودم چجوری درس بخونم
استادای کلاسامون خیلی بهم امید داشتن و درسم خیلی خوب بود
هنوز حسرت میکشم که تو جایی که حقم بوده قرار نگرفتم انگار
نمیدونم هرکاری میکنم انگار یه زخم عمیق و یه درد بی علاج تو دلمه که هرچقدر میخوام ازش بگذرم هی برمیگیرم سر خونه اول که کاش زمان به عقب برمیگشت
چند سالته
چقدر منی😭
چه سالی کنکور دادی؟رتبه ات چند شده بود
الان کنکور بده
منم حس تو رو داشتم ولی به جا ادامه دادن به این غم با ۲۸ سال سن و یه بچه توی شکم کنکور دادم ...رشته مورد علاقمو قبول شدم الان بچم نزدیک دو سالشه خودمم ترم ۵ هستم..خیلی راضیم
مثل من هستی کاملا درک میکنم چی میگی
چقدر معلمامون بهم امید داشتن لیاقت نداشتم قدر ندونستم نتونستم باعث افتخار خانواده و معلمام بشم از خودم بدم میاد
