تقریبا هرچیزی میخواستم دارم و الان حالم خوب باید باشه اما بازم انگار یه چیزی نیست اونطور که باید خوشحال نیستم چرا؟
نماز هم میخونم و با خدا هم هستم اما نمیدونم چی کمه
منم
همه همینطورن
دچار روزمرگی شدی
چرا ببین چی کم داری
چون یادمون ندادن شاد بودنو از بچگی مدام بهمون حس گناه دادن الان شما با هرکی صحبت کنی نا راضیه اینم بخاطر فرهنگ غلطمونه
چون هدفه که ادم و به وجد میاره این عادیه وقتی چیزیو داری برات کمرنگ میشه
اره اینطوره ولی خانواده من اینطور نبودن یعنی نگاه من به زندگی اینطور بود که به دنیا اومدیم تا شاد زندگی کنیم و حال خودمون و بقیه رو خوب کنیم ولی خانواده شوهرم و خودش فکر میکنن که زندگی رقابته و باید هر روز تلاش کنی تا از بقیه عقب نمونی مثل مسابقه و خب من اینطوری نیستم اهل مسابقه الکی و بی پایان نیستم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
