چند باری شنیده بودم که میگفتن اگه شیعه‌ها امام زمان رو به اندازهٔ آبی که موقع تشنگی میخوان، میخواستن میومد (خود امام گفته و اینا...) ؛ چند باری و در مواقع مختلف میگفتم من ظهور امام زمان رو به اندازه آب نمیخوام؟!
مخصوصا وقتی ظلم در جهان رو می‌دیدم، وقتی می‌دیدم بچه‌ها چطور تربیت میشن، جنگ‌ها، جهل‌ها، و ظلم های دیگه که بهمون میشه،کرونا و... هر دفعه میگفتم دیگه خسته شدم😩 من جامعه و حکومت امام زمان رو خیلی خیلی میخوام....
تا اینکه چند روز پیش دعوت شدم به یه جشنواره، یه جایی که تصورشو کنید خیلی منتظرش بودم، باتوجه به اینکه آدم برونگرایی هستم و قراره یسریا رو ملاقات کنم. حالا منو بگو ذوق زده شده بودم. یه موقع به خودم اومدم و از خودم علت اینهمه ذوقی که دارم رو پرسیدم، اما اون لحظه یه چیزی به ذهنم اومد، تشنگی و لیوان آب...آره من تشنهٔ رفتن بودم، یه لحظه فکر کردم حاضرم اونجا رو شرکت نکنم و امام زمان ظهور کنه؟ حاضرم اونو بدم بجاش
من چقدر تشنه بودم💔
پی‌نوشت: اگه برای سرگرمی میاین سایت من نمیدونم، گفتن اینجا موضوعات مختلف میشه گذاشت، منم اینو نوشتم.
