کیا مثل من به هیچ جایی نرسیدن و منتظر معجزه ان

۲۱سالمه کنکور هیچی قبول نشدم

دانشگاه آزاد رشته ای رو میرم ک اصلا علاقه ای بهش ندارم

دوستای خوبی ندارم 

هیچی ب ذهنم نمیرسه ک بخوام انجام بدم ک درست حسابی باشع

نه شوهر کردم ن دوس پسر دارم اصلا انگار وجود ندارم واسه پسرا

هیچ کس دورم خوبیمو نمی خواد همه حسود و بدخواهن و رفتار خوبی حتی در ظاهر باهام ندارن

تنها کسی ک باهاش دردودل میکردم خواهرم بود ک اونم ازدواج کرده آنقدر سرش شلوغه ک هر ۵دقیقه ی بار باید گوشیو قطع کنی

افسردگی گرفتم ب خدا از حسرت گذشته ها و آینده نامعلومم از اینکه همه دارن راشونو کم کم پیدا میکنن غیر من