پدر و مادر که اصلا احساس ندارن بخصوص بابام که خودشیفتهه س اصلا انگار نه انگار ما هستیم هیچ حرف و خواسته ای نمیتونیم داشنه باشیم اینقدر که رو ارتباطمون با بقیه هم اثر گذاشته همش احساس ضعف دارم
هیچ وقت نتونستیم ما بچه ها حتی با مادرمون درد دل کنیم در مورد احساسمون و مشکلات بیرونمون
حتی بچه ها هم از هم دوریم
یه رابطه ی سرد چندین ساله رو باید چیکار هیچ کدوم نقطه امن هم دیکه نیسیم و پر از حرف و مشکلیم
خانواده ی ایرانیِ مسلمون همینه ..
شما ولی مهمه که مثل اونا نیستی انگار و متفاوتی ..من خودم وقتی ازدواج کردم به شوهرم پناه آوردم خونه بابام کسی زیاد احساسات بروز نمی‌داد
هممون تو سری خوریم فقط یه نفر دستور میده فقط حال بابام مهم همش فکر میکنه حرفاش درست و برچسب نفهمی به ما میزنه و اینجوری تو اجتماع نمیتونیم دووم بیاریم
من خیلی احساسی ام اینقدر که دلم به حال خواهرام و داداشم میسوزه دلم به حال مامانم میسوزه که هممون تنهاییم و ولی نمیدونم چیکار کنم
