با گوشت و پوست و استخون درکت میکنم ،
منم تو شرایط مشابهی بودم که بابام با گواهینامه گرفتن یا دانشگاه قبول شدنم یا وقتی بورسیه شدم و بخاطر دو ریال پول گفت نمیدم و ... بطور کلی با کلی عذاب سر کردم
نکته مهم اینه اونا هر رفتار بدی دارن اصلا الگوی خودت قرارشون نده
بقول معروف هیچ بزرگتری قابل احترام نیست مگر اینکه خودش احترام خودشو حفظ کنه، اما نا امید نشو
کلی دارو هست که افکارت رو بی نهایت آروم میکنن
یطوری که نهایتأ بی تفاوت از کنار حرکاتشون میگذری تا اینکه حرص بخوری یا استرسی شی
هر چی دوست داری و تو دلته رو بنویس هم تو سبک میشی هم من بتونم خوشحال میشم کمکت کنم