توی زندگیم کم و کسری ندارم . همسرمم دوست دارم اونم منو دوست داره . عاشق معشوق نیستیما ولی همو دوست داریم . ۱۸ ساله بچه دار نشدیم دوا درمون هم کردیم بازم نشد . داره سال به سال زندگی سخت تر میشه کمبود بچه واقعا حس میشه . همسرم به بچه پرورشگاهی راضی نیست ،منم ته دلم راضی نیستم چون سخته ولی خب بدون بچه هم زندگی سخته . نمی دونم طلاق بگیرم و برم یه گوشه دنیا تنها زندگی کنم . بسه اینقدر فکر و خیال کردم واسه بچه . از طرفی واسه ساختن زندگیمون خیلی تلاش کردیم . همسرم میگه بچه ایی نداریم عیبی نداره ولی روز به روز دارم می بینم افسرده شده و همش آه می کشه🥺🥺🥺🥺
چرا به بچه پرورشگاهی راضی نیستین؟
مشکل بچه دار نشدنتون چیه؟
مشکلتون چیه
اين همه روش رحم جايگزين تخمك و اسبرم اهدايي و ،،،،،،، دنبال راه باشيد
به رحم اجاره ای فکر نکردین؟!
امیدوارم خیلی زود توی خونتون صدای گریه های ی کوچولو بپیچه
شرایطتو بسنج بچه ارزششو داره؟ خدا هرکسی رو یجور امتحان میکنه الان با بچه امتحان میشی بچه دار بشی با هزارچیز دیگه هیچوقت آرامش کامل نداری
اولین و آخرین اشتباه انسان ها در مواقع حساس فکر جدایی
یه مدت با یه خانواده که بچه پرورشگاهی دارن رفت و امد کن خودت که کاملا اکی شدی بذار همسرت باهشون رفت و امد کنه
اولم بهش نگو که بچشون پرورشگاهیه بذار دو سه جلسه هم رو ببینین بعد بگو که راستی اینا بچشون فرزندخونده است تا منوجه بشین که واقعا فرقی با بچه خودتون نداره
تو آشناها داریم مثل شما یکی 25 ساله زندگی میکنن یکی 43 سال از زندگیشون میگذره با وضعیتشون کنار اومدن چون عشق بینشونه
الهی بگردم
واقعا سخته
منم اگه بچه نداشتم واقعا نمیتونستم از پرورشگاه بچه بیارم
احتمالا همسرت مثل منه
کلا بچه دوست نداره
من فقط بچه خودمو دوست دارم و لاغیر
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
