شیراز یا تهران مسئله این است

کلا پزشکی بنظرم برای بچه پولدارا خوبه چون در طی تحصیلم به حمایت خانواده نیازه(چون عملا درآمدی نداره) درسا هم انقدر سخت هست که نتونی کنارش فعالیت جدی دیگه ای داشته باشی

نمیدونم واقعا ولی خب کتابخونه داره دانشگاه دیگه

دیگه مسی که پزشکی تهران میاره اونجاشم اسونه اگه بیاره😂

دقیقا 

خیلی از تهرانیا پولدار نیستن و اتفاقا دارن با اجاره های سنگین خونه دست و پنجه نرم میکنن

بنظرم ارهخوبه با مديريت كردن ميشه بله ...

  تازه كلي هم هست ماهي ٨ تومن قراره بدن ن ترمي ٨ تومن 

خرج كناب و يا چيزي هم باشه با يه ماهت ميتوني اوكي كني ... و يا حتي دوماهت.. 

بین بچه های دانشگاه های مادر و سطح یک کشور اکثرا وضعیت مالی عالی دارن، و از خانواده های تراز اولن مثل گذشته نیست که پولدار ها می رفتن آزار فقیرها سراسری، وقتی ۶۰،۷۰ درصد کلاستون ماشین دارن، اگر از شهر دیگه اومدن خونه گرفتن و خوابگاه نیستن، و یک عالمه ریزکاری دیگه ممکنه نتونی خودتو سریع جمع و جور کنی و همه ی چالش ها رو با هم مدیریت کنی، بازم من شرایط واقعی شما رو نمی دونم 

مرسیی❤️

شیرازم میاید تعطیلات؟

منظورم اینه دوری از خانواده سخت نیست؟

پرشکی خوندن و ممتاز شدن بسیار بسیار سخت تر از پزشکی قبول شدنه

حالا ممتاز شدنم خیلی مهم نیست همون که درسا رو با کیفیت بخونی خوبه

دوتاش سخته واقعا

ن حقيقتش من اصلا وابسته  نيستم بعد حدود يك سال بعد از اخرين اومدنم. ب شيراز ميگذره ... هموز دلتنگ هم نشدم ... 

اخه دلخوشي هدفم و زندگي و كار خودمه ... 

همين الانم اجبار و اصرار مامان بابام نباشه نميام شيراز والا 😂  

دقیقا همینه، جامعه ای که دانشجو باهاش در ارتباطه جامعه ی هم کلاسی هاشه که اونا هم اکثرا پولدارن

بعد برای علوم پایه و آزمون دستیاری و … دهنت سرویس میشه، من سال هاست نزدیک ترین افراد زندگیم تو همین فضا بودن، حرف هام از سر شنیده ها نیست، از نزدیک این چیزا رو دیدم

دوست خودم زمانی که من دانشگاه قبول شدم پزشکی مشهد قبول شد سراسری، دو ترم رفت و به خاطر اینکه نمی تونست هزینه ها رو خانوادش تامین کنه ۳ترم مرخصی گرفت، رفت کار کرد و دوباره رفت دانشگاه

شیراز که شهر خیلی خوبیه خدایی ولی خب دانشگاه تهران بهتره

مامان بابات دلشون تنگ نمیشه؟

و اینکه شما از قبلم وقتی شیراز بودید مستقل بودید خودتون؟

زفتید تهران با این قضیه مشکلی نداشتید؟یه شهر بزرگ ادمای مختلف و…

بله اتفاقا مامان بابامه ك ببشتر دلشون تنگ ميشه الانم  در گير يه سري كارام ك هي ميگن بيا بيا ... ولي من ميندازم عقب ،، كلا خودم مستقل بودن رو دوسِت داشتم ، تا قبل از تهران فقط تو شيراز بودم  و پيش خانواده خودم ولي اخلاق و رفتار مامان بابام جوري بود ك مستقل بار اومدم، ن مسمل خاصي نداشتم با ادماي اطرافم اخه اينو پذيرفتم ك هركي ويژكي و رفتار هودشو داره ،، كلا كمي حواسم ب خودم هس ، سعي ميكنم خيلي اجازه ندم بقيه ( دوستام ) خيلي تو كارام سرك بكشن، 

رفتي ميومدم تهران همه ميگفتن خطرناكه و فلان و بهمان ،، ولي خداروشكر مشكلي برا من پيش نيومده تا الان ،، ادم سعي كنه چش و گوشش رو باز كنه مراقب باشه اتفاقات هم كمتر مياد سراغش ، نبايد هيلي نگران و استرسي بشي ،، 

حقيقتش ادم بد زياد هس ولي ادم سعي ميكنه خودشو از چنگشون در بياره ، همه هم بد نيستن ادم خوب هم هس ،، ولي كلا سعي كن زياد اعتماد نكني اعتمادا صد نباشه ب طرف 

من ك تا الان اينجا بودم خيلي اذيت نشدم ... و شايد هم شدم خودم خبر ندارم اخه من اينو پذيرفتم ك برا داشتن يه زندگي بهتر بايد با خيلي چيزا دستو پنجه نرم كرد .. و يه سري سختي ها رو تجربه كرد 

درسته حرفتون کاملا

سال چندمید؟

واقعا پزشکی تهران عالیه

امیدوارم در ادامه هم براتون بهترینا رقم بخوره🥰

ديدت هم ب ادماي اطرافت اين باشه ك هركسى رفتار و اخلاق و زندگي خودشو داره .. 

و تو نبايد تحت تاثير رفتار و اخلاق اونا قرار بگيري و فقط از خوبي ها يا بدي هاي اون الراد تجربه كسب كني و بالا پايين زندگي رو ياد بگيري 

اتفاقا بودن و زندگي كردن بين افراد متفاوت باعث ميشه ك ادم انعطاف پذير تر بشه تو زندگي و مقاوم تر و پذيرش روحي بره بالاتر .. واسه اينده ادم خيلي بهتره ... 

البته نظر شخصي منه ...