میشه لطفا تجربیاتتون رو بگید
مثلا کسی که اوایل رابطه کلا ترس از داست دادنمون رو داره و حتی با کوچکترین قهر داغون میشه و همه تلاشش رو برای شما میکنه ولی بعد یه مدتی که با شرایط مختلف کنار میایم و یه جورایی خیالش از بابت بودنمون راحته و میدونه هر کاری هم کنه بازم کنارشی مثلا چند روز خودش قهر میکنه 🙄😐
باید چکار کنیم؟ چطوری وضعیت رو کنترل کنیم؟
میدونم اشتباهاتی صورت گرفته، چطور میشه اصلاحش کرد؟
اولویتت رو خودت قرار بده
برنامه ی زندگیت رو عوص کن بیشتر برای خودت وقت بذار
همبشه در دسترس نباش
از اینده صحبت نکن بذار اون بحث کنه
ممنونم که راهنماییم کردید
ما به خاطر یه موضوع بحث کردیم (تاپیک های قبلم هست) دوتامون اشتباهاتی داشتیم، ولی من چندین بار تلاش کردم و پیش قدم شدم ولی اون هیچ قدمی برنداشت و اصلا درست رفتار نکرد(کلا فرق کرده) منم دیگه پیگیر نشدم و کاری نکردم، الان تقریبا سه روزه که خبری ازش نیست، باورم نمیشه برای همچنین موضوعی توی این وضعیت هستیم، وقتی برگشت چطوری رفتار کنم؟ خیلی ناراحت شدم دوست دارم یه درس درست و حسابی بهش بدم (قبلا اصلااااا اینطور نبود ولی اینگار از بودنم خیالش راحت شده برای همین اینطوری رفتار میکنه)
به نظرتون بی محلی کنم خوبه؟ شما تجربه ای دارین؟
وقتی میبینه باشه یا نباشه برات فرقی نمیکنه و زندگی نرمالت رو پیش میبری
همش منتظر نیستی برنامه کنه یا منتظر تماسش نیستی میفهمه بود و نبودش مهم نیست و بیشتر ترس از دیت دادنت رو داره
اگر بحث مهمی بوده نمیه تموم ولش نکن و راجبش صحبت کنید اما اگر بحث مهمی نبوده غر بزنی همه چی رو بدتر میکنه وقتی برگشت جواباش رو کوتاه و مبهم بده همه چی رو توضیح نده و سرسنگین باش این خیلی مردا رو اذیت میکنه باعث میشه فکر کنه چی باعث تغییر رفتارت شده نه من توی رابطه نبودم فقط برای اشنایی صحبت بوده بهت پیشنهاد میکنم کتاب زنان زیرک هم بخون
ماندنی باشد خودش راهی مهیا میکند
برو مسافرت
چه طرز فکر اشتباهی
چرا باید دو نفر ترس از دست دادن همو داشته باشن؟
میشه همو دوست داشت
عاشق هم بود
به وفاداری هم ایمان داشت و وفادار بود
ولی فقط کافیه طرف بدونه اگه یه روزی خیانت کنه و حرمت عشقو بشکنه خط قرمزته و به هیچ قیمتی باهاش نمی مونی
اون تاپیک که گفتم به نظرتون رفتار کدوممون اشتباه بوده؟
نوشتم، اگر تونستید بخونید خوشحال میشم
من میخواستم صحبت کنیم تا حل بشه، بهش گفتم الکی بحث رو طول نده، چندین بارم تلاش کردم ولی برخلافِ قبل تمایلی نداشت منم دیگه خودمو بیشتر کوچک نکردم و کاری نکردم، وقتی خیلی زیاد ناراحت میشم معمولا سکوت میکنم و کلا جوابشو نمیدم(خیلیی خیلی کم پیش میاد اینطور کنم) به نظرتون برگشت کلا هیچی نگم تا یکم حساب کار بیاد دستش؟ یا همون سرسنگین باشم؟
بابت معرفی کتاب هم ممنونم
با حرفاتون موافقم
شاید من منظورم رو بد رسوندم، من دنبال یه سری رفتار و راهکار بودم که همیشه توی رابطه برای فرد مقابل جذابیت داشته باشیم، همون تلاشی که رو میکرده برامون بعد از گذر زمان هم بازم برای ما و رابطمون تلاش کنه
مثلا اوایل مشکلی پیش میومد، خیلی برام تلاش میکرد، ولی کم کم که من با شرایط مختلف کنار اومدم و متاسفانه شاید یه جاهایی اون سیاست یا رفتار درست رو نداشتم و یه جورایی خیالش از بابت بودنم راحته و میدونه که من کنارش میمونم برای همین اون تلاش اولیه رو نمیکنه
