راستش من دارم میرم سال ۱۲ام کل وقتمو تلف کردم الان تازه فهمیدم چه گندی زدم تو زندگیم همیشه دلم میخواست رشته تاپ مثل پزشکی و پرستاری اینا قبول شم اما متاسفانه تا الان درسمو به زور پاس کردم
جدیدا هم یه خواستگار اومده که وضیعتش همه چیش خوبه مامانم میگه تو که درس بخون نیسی حداقل برو شوهر کن اما من میدونم بعدا قراره حسرت بخورم از لحاظ روحی دارم داعون میشم که قراره فردا پس فردا همه دوستام یه کاره ای بشن من هیچی راستش من یکمم قدم کوتاس یعنی بیشتریا بلند تو فامیل من کوتام بعد مامانم میگه دیگه همچین خواستگاری گیرت نمیاد که با همه چیت کنار بیاد (منظورش قدو ایناس) واسه کنکورمم هیچ امیدی نیس چون صفره صفرم به نظرتون چیکار کنم؟یه سال بمونم پشت کنکور زیاده؟؟یا بیخیال شم