اموز صبح شوهر خاله مهربانم دار فانی را وداع گفت...هنوز در فکر این هستم که یک عمر با هم زندگی کنیم ودر یک ثانیه همدیگر را از دست بدهیم...یک عمر با مرد مهربان زندگی کردن...تنهایی ای شب را با هم گزراندن ولی حالا تنهای تنها.....باید عزیز دلش را ببرد ودر اعماق خاک تنها بگذاردوخود نیز عمری تنها بماند...هیف که هنگامی که باهم هستیم اصلا قدر هم را نمیدانیم.به نظر من از دست دادن شوهر یکی از سختترین سوگهاست. روحش شاد وبیایی قدر شوشوهایمان را بیشتر بدانیم.....
یوسف از جرم زلیخا مدتی زندان برفت/مهدی «عج» از اعمال ما حبس ابد گردیده است