گور بابای حرف مردم

شما هم اینطوری هستین که از یه حرف خیلی رنجیده بشید و دلتون بشکنه؟من زمانی زندگیم رو به راه نبود هیچکس نمی‌گفت خرت به چند من.اما الان بعضی از اطرافیانم خیلی بهم حسادت میکنن طوری که مثلا یکیشون هر بار زنگ میزنه و با کنایه و مثلا منظورش من نیستم چیزایی میگه که اعصابم و بهم میریزه.با اینکه جوابش و میدم ولی بازم ساکت نمیشه و با خنده حرفاش و میزنه کسیه که ادعا داره خیلی باهام اوکیه.و بعضی های دیگه هم همین طور.از این اتقاق دلم میگیره که چرا بقیه از خوشحالی من خوشحال نمیشن در حالی که من دعا میکنم همیشه برای کسایی که میشناسم از جمله همین آدم.و از شانس بدم مدلیم که مدام به این موضوع فکر میکنم.