شما حرفایی که همسرتون وقتی حالش خوبه میزنه باور میکنید یا وقتی عصبانی میشه؟؟
آخه همسر من وقتی حرفمون میشه و عصبی میشه میگه میبرمت خونه بابات تنها حرف بدش همینه ولی بعدش میاد با هزار زبون معذرت خواهی میکنه حتی گریه میکنه و از دلم درمیاره ولی وقتایی ام که حالش خوبه همه کار واسه خوشحالیم و خوشبخت بودنم میکنه هرکاری که از دستش برمیاد کلی زحمت میکشه واسم کلی بغل و بوس و حرفای عاشقانه حالا نمیدونم کدوم رفتارشو قبول کنم؟؟اون همه ابراز علاقه شو یا اون حرفش موقع دعوا که میگه نمیخوامت؟؟ شما هم شوهراتون همچین اخلاقهایی دارن؟؟
