آقا جزئیات زیاده نمیتونم بگم.
مادر شوهر من آدمی هست که اگه منو دوست داشته باشه کاملا بخاطر پسرشه چون شدیداااا به پسرش وابسته س....
و اینکه ایشون آدم روزهایی خوب هستند ینی تا خوبم تا احترام میذارم تا مهربونم عالیهههه اخلاقش....
اما هیچ وقت باهام دوست نبوده و مث مادر نبوده برام...
مثلا از من ناراحت بشه نمیاد بهم بگه تا حلش کنیم.
یا مثلا یکم بد بشم یا کوتاهی داشته باشم یا هرچی، تیکه میندازه ....
تا حالا بغلم نکرده(شاید یکی دوبار) و حس مادری بهم نداده.....
من خودم آدم مغروری هستم و اهل بغل کردن یا تماس جسمی نیستم(از نظر محبت کردن به کسی)....
اما ذاتم خوبه و تو روزهای بد عزیزانم کاری از دستم برمیاد میکنم و یا زبانااا باهاشون حرف میزنم(حالت غد دارم اما واقعا ذاتم خوبه).....
ناراحت نیستما ولی زورم میاد بچه ها.
هستید یه چیزم بگم؟
