این تاپیک برای دوستم میزنم از من مشورت خواست گفتم نظر شما بپرسم
دوستم مطلقه است تنها زندگی میکنه خانوادش هم اصلا باهاش حرف نمیزنن سه سال قطع ارتباط .دوسپسرش قصد ازدواح داره میگ میخوام بیام خواستگاری مادرم میخواد ببینتت. ولی دوستم میگ من بگم کجا بیاد خواستگاری وقتی خانواده ندارم تنها زندگی میکنم خانواده پسره پرجمعیتن .خیلی ناراحت اعتماد بنفسش از دست داد همش میگ بگم کجا بیان خواستگاری وقتی من تنهام اونا ۲۰نفرن. پسره میگ میخوای خواستگاری نیایم اصلا .الانم مونده بلاتکلیفی چیکار کن
یعنی پدر مادرش کلا باهاش قهرن؟
بره با خانواده اش آشتی کنه
با خانواده اشتی کنه
چرا باهاش قطع رابطه کردن؟بچه آدم از جونش عزیزتره ببخشید اما حتما کرم از دوستتون بوده که پدرو مادرش طردش کردن
خوب مگع نگفته تنها زندگی میکنه؟
دیگه باید واقعیتو بگه پنهون نمیشه سه ساله با خانواده ق،ع رابطه کرده یعنی حالا حالاها امیدی به بازگشت نیست باید خودش زندگیشو بسازه اگه فامیلی کسی حاضره تو جلسات خواستگاری به عنوان بزرگتر شرکت کنه
همون خونه خودش بیان و یکی دوتا دوست بره کمک
البته با این شرایط خانواده پسره مخالفت میکنن مگر اینکه پسر رو جو گرفته باشه و به حرف خانواده گوش نده
بحث اینه خانواده دختر خانم‌چرا قطع ارتباط کردن
دوتا نکته رو میتونم بگم . از حالا با آقا پسر طی کنن مراسم رسمی کم تعداد و فقط با حضور پدر مادر یا در این‌حد باشه و توقع مراسم ۲۰ نفره و حضور غیر ضروری نداشته باشن
آدم اینکه مشاکر یا بزرگتر فامیل با والدین دختر خانم ارتباط بگیره و تاکید کنه حضور اونها طی مراسم خواستگاری و احیانا جشن مختصر ازدواج لازمه
اگر امتناع کردن دختر به پسر بگه و پسر خانواده اش رو توجیه کنه خانم تنها هستن و اونها هم جز موارد شادی و جشنهای خاص توقع مراسم‌پر تعداد نداشته باشن
