کسایی که روانشناسی کودک میدونن بیان

پسر منم ۴ سالشه جدیداً خیلی جیغ جیغو و لجباز شده 🥲

مهد کودک

کارگاه مادر کودک

مطالعه

برخورد قاطع همراه با عطوفت

بچن دیگه.طبیعتشونه

اصلا بیرون میبریش؟ حوصله ش سر میره شاید

چقدر براش وقت میزاری؟ در طول روز باید باهاش ارتباط بگیری

ببخشید عزیزم چون تاپیک زدی جسارت میکنم پیشنهاد بدم بهت، واقعااااا کاری مهمتر از بچه نیست، الان هوا خیلی خوبه بچه نمیتونه صبح تا شب تو یه محیط تکراری باشه و نرمال رفتار کنه، براش برنامه بچین، باشگاه ببر، نه برای ورزش حرفه ای، برای اینکه جمع بچه ها رو ببینه و شیطونی کنه تخلیه بشه، یکی دوساعت مهد بذار، کلاس نقاشی، پارک، چون پسر خودمم همین سنه کاملا درکت میکنم، روان بچه که به هم بریزه در آینده جایی برای پشیمونی و ترمیم روحش نداری عزیزم 🌹

فقط صبر باید داشته باشی .

سرگرمش کن باهاش بازی کن وقت بذار براش .الان ک بزرگ شده میتونه قشنگ حرف بزنه . براش شعر و داستان بخون همراه با بازی .

ببرش پارک . یا توخونه باهاش بازیای حرکتی  بکن . فوتبال و قایم موشک . تاب بخر براش تا بازی کنه انرژیش تخلیه شه . 

کلاس ورزشی ببرش . مثل ژیمناستیک.

کلاس اموزشی ببر مثل قران خیلی عالیه . 

محله ی ما کانون فرهنگی داره از ۳ ب۴ سال ب بعد رو میگه بیارید براشون شعر میخونن و نقاشی میدن بکشن . 

دعواش نکن زیاد هرچی دعوا کنی تذکر بدی بیشتر لج میکنه .

گریه میکنع یا جیغ میکشه زیاد واکنش نشون نده .در همون حین ک داره جیغ میکشه حواسشو پرت کن مثلا بگو عه اینجا رو ببین این عروسکه لباسش ابیه چه جالب .... 

عزیزم حق بده بهش

بچه توی این سن پر از انرژیه. توی خونه های کوچیک و آپارتمانی بدون هیچ هم بازی چجوری میتونه این انرژیشو تخلیه کنه آخه؟ حوصلش سرمیره طفلی. عقلش نمیرسه که شما کار داری که

پسر منم دقیقا ۴ سالشه و بشدت عصبی شده بود خیلی دلم براش میسوخت ولی ترجیح دادم کارامو بذارم بمونه و ببرمش مهد که دوس پیدا کنه و انرژیش خالی بشه. الان خیلیییی عالی شده

بچه ی شمام دیگه به این سن برنمیگرده ها. حواست باشه هواشو داشته باشی و همراهیش کنی. میفهمم کلی کار داری چون خودم مادرم اینو خوب میدونم. الان من چند وقته فقط آرزو دارم یه صبح تا شب بیوفتم به جون خونه و بسابمش ولی وقتی میبینم حال پسرم اونجوری بهتره ترجیح میدم صبحا ببرمش مهد. شبا و آخر هفته ها اساسی خونه رو تمیز کنم...

برای بچه وقت بذار عزیزم؛ هیچ چیز جای وقت گذاشتن پدرمادر رو نمیگیره برای بچه. 

باهاش بازی های فیزیکی و فعالیتهای جذاب انجام بده مثل قایم موشک و نقاشی و کاردستی های مناسب سنش و قصه خونی و توپ بازی و خونه سازی

با همین بازی های ساده مهارتهای منطقی و حل مساله تو ذهنش میشینه و وقتی بزرگ شد هر چالش و مساله جدیدی که تو اون دوران پیش بیاد از پسش میتونه بربیاد و یاد بگیرتش.

اگر بتونی دو سه تا از بچه های هم سن و سالش رو هر از چندگاهی به خونت دعوت کنی تا با بچه ت بازی کنن هم کم کم مهارتهای تعامل اجتماعی و رشد شخصیت رو توش ایجاد میکنی.