سلام من دیگه اخرای شانس ازدواجمه ۳۲ سالمه، حس می کنم با ازدواج نمی تونم به موفقیت هام برسم و طرف مقابل مانعی برای رسیدن به خواسته هام هست بچه که اصلا نمی خوام، الان یه درامد دارم، به فکر کار دوم هم هستم به نظرتون بعدا پشیمون میشم از این که ازدواج نکردم؟ اخه نصف عمرم که گذشته در حالت طبیعی نصف دیگه اش مونده چرا بخوام سختی های ازدواج رو قبول کنم، درسته خوشی هم داره ولی اون واسه یکی دو سال اول هست بعدش عادی میشه ازدواج کنم یا مجرد؟ فقط از این بدم میاد که تو این سن روز دختر رو بهم تبریک می گن
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
منم مثل تو فکر میکنم.. ازدواج درصورتی خوبه که عاشق طرف باشی درغیراین صورت مجردی بهتره مخصوصا که شاغلم هستی..منم ۳۱سالمه انقد بدم میاد روز دخترو بهم تبریک گفتن
من دیدم اونایی که مجردن سنشون رفته بالا ناراحتن میگن خیلی تنهاییم
در یک شب از شب های زیبا خدا تورا در دستانمان قراررداد و مارو لایق تو دانست از ان پس تو به زندگیمان رنگ ومعناو مفهوم دادی...پسرمون دارا عشق زندگیه مامانو باباش یه مردادیه جذاب