من ب آقا پسری علاقه مندم ک ایشون ساکن مشهدن
من ساکن یزد
خانواده ها مخصوصا خانواده من مخالف این وصلت هستن
بخاطر تفاوت های فرهنگی و اینک من باید برم مشهد و دیگ کاملا از خانوادم دورم
و دیگ هیچ کسی رو ندارم اونجا
خیلی سخته نداشتن مادر و پدر و برادر و کلا اقوامت ؟
ینی ممکنه برام غیرقابل تحمل بش ؟
چون دیگ فق باید با خانواده شوهر رفت و آمد کنم
بلع عزیزم خیلی سخته من جات بودم این کارو نمیکردم
والا بستگی به میزان وابستگی خودتون داره
من که خیلی خوشحالم دورم
بستگی به روحیه خودت داره...واسه من سخت نبوده و نیست...اگر برون گرا و اجتماعی و وابسته به خانواده ای نمیتونی تحمل کنی وگرنه مثل من باشی اتفاقا بهت خوش هم میگذره
بستگی داره خانواده ی شوهرت وشوهرت چه جوری باشن اگه بی شیله پیله وخوبن میشه تحمل کرد
اگر خانوادش اهل دخالت باشند ویا آقای شوهر بچه ننه و بداخلاق باشه بله سخت میشه در غیر این صورت نه سخت نیست
من خانوادم بجنوردن خودم اصفهان شوهرم اصفهانیه خانوادم بعد یه سال الان اومدن اصفهان دیدنم چند روز دیگه میرن خانواده شوهرم یزیدن فقط با جاریم رابطه خوبی داشتم که مادرشوهرم فرستادتش خونه باباش☹️
ببین اگه مث من باشی که هرجا هستی سعی کنی از موقعیتت لذت ببری، نه فاصله از خانواده چیز خاصی نیس و میتونی تماس تصویری و صوتی و.. بگیری هرروز..
ولی اگه روحیه حساسی داری نه
اگم خیلی طرفتو دوس داری، اونو بکش بیاد شهرت
خیلی به اون آقا و خانوادش بستگی داره و شخصیت خودت.
من شرایط تو رو دارم و فعلا ۹ماهه عقدم و هنوز خونه مستقل نداریم.
تو این ۹ ماه خودم با هواپیما و همسرم با ماشین خودش رفت و امد داشتیم
بله خیلی سخته.من ۲۰ ساله از خونوادم دورم.هر وقت مریض بودم یا کمک خواستم کسی نبوده.خونواده همسرم هستن.ولی هیچ کس خونواده خود ادم نمیشه
من با اینکه بشدت به خانواده م وابسته بودم ، ولی تونستم با این قضیه کنار بیام .
شما هم باید به احساسات خودت نگاه کنی عزیزم .
الان چند سالته ؟
چرا سخته
من مثل کپک زده ها همیشه تو خونه ام
یک نفر زنگ ایفون نمیزنه
جایی ندارم برم
