سالهاست در انتظار رسیدن به عشقم بود.....درست زمانی که با او داشتم عشق را تجریه میکردم....و خوشحال بودم .....بعد انتظاری بیست ساله.......عشق سابقش برگشت.....حالا من مانده ام و دلی که بعد سالها انتظار...درست زمانی که فکر میکردم بهش رسیدم....من حتی رنگ موی و لباس عقدم هم داخل ذهنم انتخاب کرده بودم ...ولی همه چی تمام شد برای دلم دعا کنید
عشق دوران بچگی ام بود.....اون حتی اون زمان نفهمید چقدر دوستش دارم...یک بار ازدواج کرد و من مجبور بودم در مراسم عروسیش شرکت کنم خدایا دوباره تحمل این را ندارم
من چهل سال دارم و مجردم و اون ی بار ازدواج کرده و ی بچه داره
ایشون عاشق شما نیس پس
قبلا گفتید ک ای دوران ب ک ا رت از دست دادی باهاش .بنظرم اگ اونم دوست داشت و درقبال تو احساس مسئولیت میکرد باید قید اون میزد برا همیشه و تو رو میگرفت حداقل بخاطر این اتفاق
زنش برگشته؟؟
در خانوادا ای بزرگ شدم که دختر را جز فرزند حساب نمیکنند و نهایت بی مهری بهشون دارند......من شاغلم....انقدر مهربان و ارام که حالا که دارم زجر میکشم نمیتونم حتی با کس حرف بزنم اخر باهاش همسایه هستم ...چطوری هر روز ببینمش و بتونم فراموش کنم ....تنها امید من این است بین ما دونفر مرا انتخاب کند
هفت سال گیر طلاق بود در این میان با کسی اشنا شده بود ولی بهم زده بود موقعی که سمت من امد تنها بود
اگه بخوام مجبورش کنم میتونم با من میمونه......ولی عشق اش کس دیگه است.....ازدواج باهاش چ فایده داره هر روز ببینم کس دیگه دوست داره
چرا حالا انقدر کتابی حرف میزنی؟؟؟؟
کاش این دوران هم باهاش تجربه نکرده بودم حتی یک بار از هم ناراحت نشیدیم....انقدر خوب بودیم که میگفت فکر نمیکردم دوباره زندگی کنم و من نبودم معلوم نبود چ بر سر خودش و بچه اش می امد درد اون خوب کردم الان خودم درد دارم
حیف از سالهای عمر شمادر حسرت بی معرفتی مثل ایشون
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
19 ثانیه پیش
26 ثانیه پیش
29 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
