من کلا ب موضوع حال گیری برامون پیش اومده من ب شدت روحیم خرابه داغون فقط یکساعت میتونم آروم باشم بعد دوباره از شدت غصه بهم می ریزم هیچ جوره هم آروم نمیشم
میرم ب شوهرم میگم اون بدتر از من میشه چرا مردا اینقدر ول نازکت من دردل میکنم ک آرامم کنه میزنیم دیگ خودم باید اونو آروم کنم
تورخدا شما چطوری ی مادر قوی و ی زن قوی هستین
اصن قوی نیستم
فقط‌گاهی سر غرورم به روم‌نمیارم
لازم نی قوی باشی اگه روحیت ضعیفه خودت باش
مت ک خودمن و راضی ام .درونم عقده ای نشده از حجم‌فشار چون بروز میدم
وقتی یادم میاد هرچی بگم میگه تقصیر توئه
دهنمو میبندم
چون از کاه کوه میسازی ، فراموش کن بره اگه بگی ول کن بابا هیچی ارزش غصه خوردن رو نداره ، دیگه اون بنده خدارو رو هم ناراحت نمیکنی
من همیشه به تهش فکر میکنم
آیا این مسئله ای که ذهنمو مشغول کرده، تهش باعث مرگ من میشه؟
اگه نه پس اونقدر جدی نیست
من فقط موضوعی رو که ممکنه منو بکشه رو جدی میگیرم
خانوما درد دل می کنن که آروم بشن اما آقایون دنبال راه حل مشکل آن، سرهمون بهم میریزه بهتربهش روحیه بدی
کمکش میکنم راهنمایش میکنم ولی بدتر نامیدن میکنه مثلا میگم پاشو الان بریم دنبال کارآمدن ب هدفمان برسیم .میگه الان الان ک هوا گرمه میزنه تو ذوق
یا مثلا میگم خب الان بیا بریم طلا بخریم پس انداز کنیم از روحقوقت میگه فردا میریم فردا میخام بریم میگه بزار فرداش کلا ولشکنه
هیچی بیخیال باش
امضاشم شماره ۱ تا ۶ تقدیم بهت با عشق
