یه دختر دارم که چند وقت دیگه پنج سالش میشه و ناخواسته حامله شدم الان تقریبا هشت هفته یا نه هفته باید باشم.بیست اردیبهشت باید برم سونو بیینم قبلش تشکیل شده یا نه و تمام حسم اینه که اگر تشکیل نشده باشه خوشحال میشم. میدونم حس بدیه ولی هروی با خودم کلنجار میرم تمام وجودم میگه بچه نمیخوام. تا پای سفط رفتم اما از گناهش و بار منفیش ترسیدم که تو زندگیم و خدایی نکرده سلامتیی دخترم تاثیر منفی بذاره و دحترم عاشق بچش گفتم حداقل برای خوشحالیش نگهش دارم. میدونم افکارم منفی و بده ولی چیکار کنم سنم کمه از بچه دوم بدم میاد بعد تولد دخترم قرار گذاشتم وقتی ۱۲ سالش شد یکی دیگه بیارم برای همین هیچ مدلی نمیتونم با شرایطم و یه بچه دیگه کنار بیام انگار اصلا اماده نیستم و تمام ذهنم پر از فکر منفی شده...دلم بچه نمیخواد
همش میگم خدایا چرا ندادی به کسایی که با وجود یه بچه زندگیشون قشنگ تر میشه و ارزشون داشتن یه بچه هست.
میشه یکم درد و دل کنیم؟ لطفا منفی حرف نزنید و توهین نکنید هرکسی یه شرایط و یه روحیاتی داره قضاوت کردن فقط دل میشکونه
