بمونه یادگار

آتنا دیوانه ام ، ای ماه من بیدار شو

مرهمی بر زخمهای این دل بیمار شو

گفته بودی تا ابد هستی کنارم ای نفس

عاشقم باش ای رفیق قربانی دلدار شو

همدمم ، عشقم ، عزیزم ، مهربانم ، آتنا

این دل پژمرده را با جان و دل غمخوار شو

مست و حیرانم که دوری از من ای آرام جان

هر نفس، هرلحظه، هر جا، تا ابد تکرار شو

هرکجا دیدی منم، با عشق درآغوشم بگیر

جان رفیق ، آتنایم  عاشق  دیدار با شو

🙏🏻🌹تقدیم با عشق🌹🙏🏻

قول دادم دیشب اما او به قولم دل نبست

آمد و با دلفریبی قول هایم را شکست

گفته بودم عشق من را توی قلبت زنده کن

قول عشقم را نداد و رشته عهدم گسست

قول دادم جز به یادش  با کسی همدم نشم

همدمی جز او اگر باشد رفاقت باطل است

قولها دادم بدون اندکی دلواپسی

در جواب قول‌هایم قلب زردی می نشست

گفته بودم قول بده با عشق آغوشم بگیر

گرچه این قلب بنفشش نبش دیوار غم است

قول او اما برایم جرعه ای آغوش و عشق

یک بغل آرامشی که استرس افزودن است

قلب زردم ساده و قلب بنفشش پر زترس

شک ندارم این رفیقم آتنا یک کافر است

بعد مدتها یکی قلب مرا بیدار کرد

خواب چندین ساله مو از مهرخودسرشار کرد

یک نفر آمد که با قلبم جدایی کرده بود

شد رفیق وقلبمو باعشق خود بیمار کرد

گرچه دیر آمد ولی با کوله باری از خوشی

با دل آزرده وتنهای من دیدار کرد

سر در آغوشش نهادم گریه کردم زار زار

اونوازش کرد و پیشم گریه ها بسیار کرد

فنای تو باشم که دلتنگ مایی

که دارد بجز من چنین آشنایی

فنای تو باشم که در من عجینی

ودورت بگردم واسم نازنینی

یادگاری های تنها رفیقم به من🥺❤️🫂

زیباترین بهار زندگی م را در تلخ ترین خزان دلدادگی هایم بخاک سپرده بودم ودر خاکستر انتظار آینده را به نظاره نشسته بودم، تا اینکه توآمدی و آغاز سرفصل زیباترین بهار دلباختنهایم شدی وامید روئیدن را در  من  شکوفا کردی، با عشق به تو دنیایم را خواهم ساخت وپا به پای آرزوهام دوشادوش تو در قشنگترین ساحل زندگی م تا بی نهایت قدم خواهم زد، ممنون که هستی😔(نمیدونیستم یه روزی میشه که بگیم بودیم)

بی تو در خلوت خود باز به یاد تو نشستم

همه تن منتظر و چشم به دیدار تو بستم

شوق دیدار تو در بم نرود از دل وجانم

تا تو را دیدم و آن دم تو شدی روح وروانم

همه جانم، همه دینم همه جان وجهانم

بی تو از خاطره با تو در آبسرد سرودم

آن زمان عاشق دیوانه نبودم

پر شد از حجم تو یکباره وجودم

مملو از عشق تو بودم

وتو اما نشناختی که چه بودم

آتنا رفتی و ناخواسته شکست این دل غمدیده و رسوای من، ای کاش

نمیرفتی و می‌ماندی وآغوش مرا وسوسه میکردی

افسوس که رفتی

من نمی مانم در این شهر غریب

تا دلم بشکسته و خوارم کنند

با تو می آیم نزار این مردمان

با زبان طعنه ، بیمارم کنند

من نمی مانم که بینم اشک من

در سکوت غصه پنهان می شود

زیر بار حسرت و منت کشی

تار و پود عشق ویران میشود

💔آنجا نمی‌داند که من

اینچنین از دوری اش جان می کَنَم

کشتیِ اشکِ درون دیده را

در مسیر غصه پارو میزنم

او نمی داند که در این بی کسی

لحظه ها را سخت حیران میشوم

خاک عالم بر سرم، او بی خیال

از نبودش من پریشان می شوم

آه دنیام خسته ام از درد خویش

بی جهت از قصه بیدارم بکن

تا طلوعی دیگر از دلواپسی

از حضور عشق بیزارم بکن

تو بیا من را ببر قول شرف

زاهدان با تو تحمل می کنم

هر چقد زجرم دهی من راضی ام

شوهرم باشی تقبل میکنم

این نه دردیست تا که با داروی عشق

یا طبیب دیده درمانش کنی

بلکه خواهد جان ♡♡♡ را وبس

تا که در آن خانه قربانش کنی

روزی که تو را دیدم ومهرت به دل افتاد

بی آنکه بخواهم  به دلم وسوسه افتاد

در کلبه عشق مال تو شد روح و روانم

افسار نگاهم به خطا دست تو افتاد

ای کاش در آن جاده که دیدار نمودیم

این حادثه تلخ رفاقت نمیفتاد

هر روز بیادت سر آن جاده نشستم

با یک دل پرغصه ویک حنجره فریاد

یک روز تو بودی وخدا، روز دگر من

حسرت به دلم کردی ودیگر نکنم یاد

اشک ونفسم حبس تو شد، عهد شکستی

با عهد تو قلبم به چنین دردسر افتاد

افسوس که در بازی جرات وحقیقت

بی جنبه شد وبا من بیچاره در افتاد

این قلب من از دوری تو رنج کشیده ست

گویا دل ازین منزل وکاشانه بریده ست

میدانم واز گوشه چشمان تو پیداست

آشفتگی ت از من مسکین وفقیرست،

برایم جاودانی و تا ابد تو را درسینه م حبس خواهم کرد،همیشه در خاطرم ماندگار خواهی شد حتی اگه سینه کسی دیگه پناه تنهاییات باشه

امشب از شوق کسی تا دم صب بیدارم 

تشنه عشقم و دیوانه این دلدارم

من به رویای تو دلبسته وتو  بی خبری 

عشق اگر اینه از این عشق کثیف بیزارم