۴ ساله زندگیم زهرمار شده بخدا خیلی دوسش دارم یه مدت کلا بیخیالش شده بودم ولی الان هم دارم رو خودمکار میکنم هم دارم لاغر میکنم ب زندگیممیرسم میپزممیشورم جمع میکنم بچم مرتبه همیشه لباسای شوهرم مرتبه اتو شده.. ولی همیشه یکاری میکنه میرینع ب اون روز از خواب بیدار میشه داد میزنه راه میره داد میزنه کارمیکنه فوش میده تحقیر میکنه یه حرفی میزنی میگ مثل بابای تو ک نیسم شما ندارین بدبختین گدا هستین من آدمت کردم..سیگارمیکشه میگ بابای خودتم میکشه حتی خیانت کرد گفت بابای خودتم میکنه...ولی من دلم برای بچم میسوزه چرا باید زیر دست همچین گسی بزرگ بشه؟میخوام شروع کنم از اول..میخوام بسازم برای بار آخر.. چیکارکنم؟چجوری صبرمو بالا ببرم جوابشو ندم؟ چیکار کنم خوب بنظر بیام؟همه اون حرفارو موقع دعوا میزنه من اصلا جواب نمیدم بعد ک اروممیشه میاد پیشم میخوابه میگ عصبیممیکنی درصورتی ک من هیچی بهش نمیگم
روانیه پس
چرا طلاق نمیگیری؟
مشاور نمیاد؟خودش موافق ازدواج بود؟
همه چی از ازدواج شروع میشه😑
چقدرمغروره عین شوهرمن😭
چقد بیشعوره ببخشیدا
بهش بگو این دفع اخریه که دارم برای زندگی کردن باهات تلاش میکنم
بعدش اگه تلاشت نتیجه داد که هیچ
ولی اگه نداد برای همیشه برو
والا مگه انسان چندبار زندگی میکنه که اینطوری زجر بکشه؟
وقتی بی ارزشی چرا نمیری؟
ازدواجتون سنتی بوده؟
بگو اعمال بابام به خودش مربوطه براتوهم به خودت چیکار به بابام داری عجببب زیون نفهم شدن این مردای الانی برو به بابات بگو امان از دست این پدرها آتو میدن دست دامادهای
شوهر منو که توصیف کردی. خوده خودشه
روانیه
چیشو دوست داری دقیقا
بگو بابامو که انتخاب نکردم اما تورو انتخاب کردم چون فکر کردم ادم بهتری هستی
اشتباهات نسخه های قبلیمونو که نباید خط به خط تکرار کنیم
بعدم این یارو هم عصبیه هم فحاشه هم خائنه هم سیگاریه شما فکر نکن مسئول اشتباهات اونی واگر لاغربشی و به خودت برسی اون ادم میشه
