بله یکی از نزدیکانمون. ارتباط رو محدود کردیم و وقتی میبینیمشون سعی میکنیم صحبت در مورد مسائل شخصی نکنیم و کلا هکلام نشیم ولی باز به هر حال تاثیرشون تا چند روز باقیع
میشینم جلوشون ب اراجیفشون گوش میدم بعدم زنگ میزنم ابجیم یه دل سیر غیبت میکنیم دلم خنک شه
راسش با ادمای زیادی رفت و امد ندارم و حرفای بقیه ب یه ورمم نیست
معاشرتمو کم می کنم اگه مجبور به رفت و آمد باشم ، سعی میکنم حداقل مراوده رو داشته باشم
تا حد امکان سعی میکنیم بحثو نبریم سمتی که بخواد حرفی پیش بیاد باعث ناراحتی دو طرف بشه
صله رحم رو انجام میدیم بالاخره
گاهیم نشه تلفنی حال و احوال میکنیم ، بعصیا بزرگترن نشنیده میگیرم صحبتارو بالاخره تفاوت نسل و ... دخیله
حذف کردم سه ماهه راحتم
سم تر از خوده مریض آدما برا خودشون
هیچ کس نیس
بیشترین کسی ک میتونه روانت رو نابود کنه ، و بدترین ضربه بزنه خودمونیم با افکارمون
من امروز رسماً دیوونه شدم بیرون رفتیم با این آدما سمی چقدر حرص خوردم و ساکت شدم تهش با خواهرم درد و دل کردم آروم شدم ولی تصمیم دارم ارتباطمو قطع کنم
