خیلی ناراحت و غمگینم از دست مادرم پدرم. مادر بزرگم پدر بزرگم
همشون با احساسات من بازی کردند
هروقت از سر بی کسی و. دلتنگی رفتم پیششون هیچی. هایدن نشد همیشه تمیزی خونشون مهم تر از من و بچم بود
همیشه. خودشون. و اعصابشون مهم تر از من بود
هربار رفتم. مادرم با پدرم جنگید گفتم گفتم عبرنداره پیش میاد (ادامه. پست بعدی. لایک کنید بدونم میخونید)
اومدم خونه دیدم رابطه آسون بهتر از قبل باز سری بعد رفتم دوباره جنگ کتک کاری گفتم. سایه من سنگین ک. اینطوری. میکنید مامانم. گفت آره باباته دیگه. یا با خواهرم جنگید یا پدرم با بچم جنگید. یا داداش هست سالم. با پسر سه ساله ام لج کرد جنگید
خیلی خسته ام. ی حسی دارم. ک انگار. هیچکس و ندارم. بی کسم. خدارشکر دورم ازشون یک ساعت فاصله خونمونخ با ماشین
الان. مامانم زنگ میزن گلایه می‌کنه چرا زنگ نمیزنه تا من زنگ نزنم منم نمی‌گم دلم شکسته هیچوقت بهم احترام نزاشتین هیچ. همیشه باعث بهم خوردن روح. وروانم شدین
حق ندارم ب داداشم چیزی بگم انقد بی ادب و بی شعوره اما ما بچه بودیم خودمونو تو شیشه میکردن
سری آخر جمعه پیش رفتم سر دوتا وسیله آشغال. داداشم. سه بار با لگد زد کمر پسرم هیچی بهش نگفتن اونوقت. چند ماه پیش
پسر من بچه های بزرگتر ازخودشو میزد بابام کتکش زد که آره بچه بی‌تربیت. تربیت میخاد حالم از همشون بهم میخوره
کسی نیس؟
عزیزدلم یا صاف پوست کنده تمام دلخوری هاتو بهشون بگو یا برای حفظ آرامش و اعتماد به نفس خودتو و بچت رابطتو کم کن فکر میکنم کلا ساختار خانوادتون همینطوری هست نمیشه به این راحتی تغییرشون داد
چرا اجازه میدی بچتو بزنن
عزیزم توام نرو خونشون واسه خودت ارزش قائل شو بابای منم اینجوریه منم نمیرم
گدایه محبت نکن از دیگران
پسر من شلوغه.
اوایل بچه های بزرگتر ازخودشو میزد چرا چون بازیش نمی‌دادن
خیلی زیر زیرکی حرصشو درمیاوردن
اینم ی چک میزد
سه سال هم کوچیک تر بود
میگفتن نباید بزنه بزرگتر بشه هی پات دادگاه پاسگاهه
اونا پسر منو با بچه های هفت هشت ساله خودشون مقایسه می‌کنند. کلی گریه کردم. امروز اونا خیلی خودخواهن میرم بهم بی احترامی میکنن میمونم خونم یک هفته نبینم شروع میکنن بیا بیا ببا
