دارم و مجبورم تحمل کنم تا وقتی ک برم
دوری
مامانم😐
اخر روانی میشم از دستش
کات نکن به شدت از خودت دفاع کن تا اونا خسته شن
به این فکر کن از نظر اونا تو هم سمی هستی
زندگی مسالمت آمیز بالاخره دنیا دوروزه زمان میگذره خودم رو درگیر کارهام میکنم
هیچی تحمل یا نادیده گرفتن
کار خاصی از دستم برنمیاد
سم خالص خواهرام برادرم همه جا آبرومو بردن حوصله تایپ همشو ندارم از چاله در اومدم گیر یه شوهر سمی تر از مار کبرا افتادم فقط هرکار میکنی به خاطر اونا ازدواج غلط نکن
حریم حفظ، کنید منتها مادر فرق داره هر چه بده محبت کنید و صبر
من نظرم اینه شاید اونام تو بچگی یا نوجونی و جونی یکی باهاشون مث الان خودشون بوده سر اون اینجور شدن من طرفم اینجوره بعد هر بحثی باهام صدا گریش در میاد دست خودم نیس پشیمون میشم و احساس گناه مثلا دو تا از اقوام نزدیکم کات شدن ول من چون دخترم نمیتونم تنها تنها بزارم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
