سلام خانومای باتجربه میایید همفکری

من حدود ۱۵ سال پیش با شوهرم ازدواج کردیم , من اصلا منتظر ازدواج نبودم یعنی به فکر درس بودم که برم دانشگاه و شغلی داشته باشم ,این آقا که اومد یکی دوبار که باهاش صحبت کردم خیلی زبون میریخت که من اوضاع خوبی ندارم امیدم به قبول کردن تو بود و ...منم حماقت کردم مثلا چون دلم سوخت قبولش کردم ,و چون تا اون سن هنوز,حسی به پسری نداشتم با حرف زدم با این بهش وابسته شدم و فک کردم عشق و دوست داشتنه ,باهم ازدواج کردیم و از همون روزای اول باهم مشکل داشتیم , مثلا یجوری بود جلو بقیه چه فامیل و خونواده من چه خونواده خودش ,دوست داشت وانمود کنه اهمیتی به من نمیده , اگه با کسی بیرون میرفتیم اصلا راحت بودن و نبودن من براش مهم نبود و همش حواسش بود به زن او دوستمون خوش بگذره راحت باشه ,خب من اینا رو توهین به خودم میدونستم , اینکه مثلا با دوستش و خانمش میرفتیم مسافرت اونجا اون مرده هرجا بریم هرکار کنیم نظر خانم خودش و میپرسید و اینم باز نظر اونو میپرسید ,منم حس میکردم مثلا خانمه خودش و بالاتر و عاقلتر و  ....  از من میدونه و رفتارش عوض میشه منم بالطبع تلافی میکردم خب مسلما رابطه خراب میشد ,این مثال بودها با همه همینجوری بود رابطه ما با هممممه خواهرامون داداشامون فامیل دوستا ,بیرون مسافرت مهمونی همه این ۱۵ سال همین منوال بود

این یه مورد,به دختر ۱۴ ساله دارم , به بچه میگم کمکم سفره بنداز میگه وطیفش نیست بهت کمک کنه اگه بفریتمش یع استکان بشوره بس که باباش گفته که وظیفش نیست چکارش داری دخترم فک میکنه بهش ظلم میکنم , مثلا از سرباز کنی میشوره بهش میگم تمیز نیست دوباره بشور باباش از اونجا دخالت که وسواسی و ... من نه بخاطر لیوان و استکانی که کثیف هست ها ,چون یاد بگیره نمیتونه وقتی مسئولیتی به عهدش گذاشته پیشه اونو سرسری ردش کنه وظیفش هست که کاری که به عهدشه بانهایت دقت و درست انجام بده,با این کارا پدرش این براش نهادینه شده که از زیر همه کاری میشه در رفت, خب این دختر اصلا حس مسئولیت نداره اصلااا درس نمیخونه تو کارا گروهی مسئولیتی رو به عهده نمیگیره به همین خاطر طرد میشه از جمع دوستا ,واگه بخواد تو جمعشون باشه مثل یه طفیلی باهاش رفتار میکنن

ویه اخلاق بد دیگش اینکه هر حرفی تو خونه گفته بشه چه باهاش دردل کرده باشم چه داستم تلفنی یا حضوری با کسی حرف میزدم شنیده , دنباله فرصتی پیدا کنه و بره به طرف بگه زن من اینجوری پشت سرت میگفت, خیییلی از دست کاراش خستم

تو این سالها چند سال اول اصلا اوضاع مالیش خوب نبود اصلا ولی بعد خیلی خوب شد , بعضی وقتها واقعا خوب میشه یعنی تو خونه ها مثلا مسافرتا تنهاییمون عالیه, خسیس نیست , مثلا اگه مریضی جراحی داشتم کلا همه حا خودش همرام هست همه کارا حتی عوض کردن باندا و پانسمانها رو خودش انجام میده(البته خیلی حواسش هست کسی نفهمه😅)نمی دونم چرا جلو خواهراش و زن داداشش میخواد وانمو کنه با من خوب نیست,نمی دونم یه جور ژست و پرستیژ میدونه یا دلیل دیگه ای داره, حواسش به همه مناسبتها بود مثلا تولد روز زن و اوایل سالگرد عقد و ازدواج هم آره ولی الانا دیگه مشکل زیاد شده سالگردا رو دیگه نه ,کادو میخره ولی قشنگ نه بازم نمیتونم تشخیص بدم از سلیقشه یا چون ازسربازکنی فقط میخره که خریده باشه زشتن,

مسائل کاریش هم میگه تو چکار داری و دخالت نکن , سر یه مسئله ای که من میگفتم به نفع اینده خودمون و دختر هست که فلان ملک رو بخریم و اون نطر دیگه ای داشت و صد درصد نظر من درست بود با اختلاف ها,اگه مثلا نفع احرای نظر من ۱۰۰ بود اجرای نظر اون ضرر منفی۱۰۰ بود ,ولی نمی دونم چرا زیر بار نمیرفت و منم خیلی حرص میخوردم چون حس میکردم این نظر یکی از فامیلهاش هست که خودش هم نفعی میبرد از انجام اون کار ,عادت بسسیارمضخرف دیگه ای که داره تمااام ریز جزییات زندگی رو به این فامیلش میگه و برا هرررچیزی ازش مشورت میخواد حتی چه کلاس تفریحی دختر رو ثبت نام کنیم, اون هم اول منافع خودشو در نظر میگیره, و حس میکنم به من بدبینش کرده (البته همش هم حس نیست یه سری پیامهاش رو دیدم) به من بدبینش کرده که دنبال سو استفاده هست و زنها شگردشونه با مظلومنمایی  میخوان تو رو با فامیل بد کنن مال اموالت بنام خودش بزنه, بخاطر همینا بود وقتی من میگفتم اون ملک میگفت تو برای این میگی که جلو بقیه قیافه بگیری ما فلان ملک و داریم, با برا ابنه که بخشی از درآمدش برا خودت بشه

سر همین قضیه ملک من خیلی ازش عصبانی بودم دعوامون شد یکی از فامیلاش اومد پادر میونی جلو اون حرفهای خیلی بدی گفتیم هم اون هم من , بعد از هم جدا شدیم خب نه غرور اون میزاره آشتی کنه نه من , البته چند وقت بعد از دعوا اون همونی همیشه ازش مشورت میگیره فرستاد ولی من چون خیلی عصبانی بودم گفتم که نه میخوام جدا شم,چون بازم مثل همیشه جلو بقیه اون حرفها رو بهم زده بود حالا اینجوری آشتی کنیم بقبه فک میکردن من التماسش میکنم و اون منو نمیخواد و من دنبالش گرفتم و ...(چون از لحاظ موقعیت مالی و شغلی و وجه اجتماعی و قیافه از من خیلی بهتره,خب البته بقیه که سالهای قبلش که تو اون شرایطش با من ازدواج کردو نمیبینن الان رو میگن اون از من سرتر هست,من شغل ندارم قیافه خییلی معمولی و..) ,توقع داشتم جوری اشتی بشه که بدونن اون میاد منت کشی

خب اونم همون یکبار قاصد فرستاد و دیگه اونم میگه طلاق, حالا از به طرف میگم مهم عزت نفسه اون به عنوان شوهر من ,من باید نفر اول زندگی باشم ,یه مثالی بهش میزدم من اگه با حیونا درنده بیابون هم دعوام بشع مقصر و من میدونه , احترامی که بااید بهم نمیذاشت ,در یک کلام منو بحساب نمیاورد, حسود بود جلو همه دلخوشیام میگرفت , از طرفی هم میگم شاید من خیلی حساس بودم , جداشیم که عزت و احترامم یک صدم موقعی زن اون بودم نیست ,بعد هم از لحاظ مالی دیگه باید خواب اون زندگی و ببینم , نمی دونم چکار کنم واقعا موندم ,

عزیزم , ما شهرستانیم اینجا بخدا مشاوره ها فقط بفکر درآمد یا اینکه معروف و شناخته بشن هستن , هر جی مشاور میریم حق رو به اون میدن , اون تو جمع آروم حرف میزنه , از کوره در نمیره چون بهش سخت نگدشته که, مشاورا کل زندگیو براشون تعریف میکنن آخرش یه جاش و میچسبونن که بله چون این اشتباه کردی , به جون دخترم همین مورد حرف بردناش و اخرین مشاوری که رفتیم تازه دکترا داشت و عضو هیت علمی دانشگاه اینجا ,گفت این چیزی نیست که منم پشت شوهرم با خواهرام حرف میرنم

خب هیچکی نیست🤔

حرفی نظری پیشنهادی؟ چکار کنم بنظرتون