نمیتونم جو خونه رو تحمل کنم همه چی آزارم میده حتی سر و صدای زیاد چیزی خوشحالم نمیکنه کلافم دلم میخواد از این یکنواختی بیام بیرون
نمیتونم تحمل کنم که پدرو مادرم تو بحث هایی ک پیش میاد درحالی ک من مقصر نیستم به اونا چیزی نمیگن حتی یه چیزی ام بدهکار میشم ( نگید بچه ای و فلان از بچگیم همین شکلی بوده همیشه من و مقصر کردن چون نتونستم از حقم دفاع کنم هر وقت خواستم حرف بزنم بغضم گرفته و نتونستم )
برادرام کلی مسخرم میکنن کلی اذیتم میکنن ( از یه طرفم دارم برا کنکور میخونم و فشار همه اینام هس )
انقد همه چی رو مخمه ک دیگه حتی از خودم بدم میاد حس میکنم زشتم :)
وقتی میخوام تو یه جمع برم یا برم بیرون استرس میگیرم حس خوبی ندارم حتی وقتی تو یه جمع عم زیاد حرف نمیزنم شاید اگ چیزی بپرسن جواب بدم
رفتار بد خونوادم ، جر و بحث هاشون ک تو بچگیم بیشتر بود ( دعوای مامان بابام منظورمه)
ورشکستگی بابام
تنها بودنم تو فامیل و خونه
نداشتن یه دوست خوب
این فکرای الکی مامانم که با این سنم یه جوری رفتار میکنه ک حس کنم از جنس بقیه همسنام نیستم نه مث اونا میتونم برم بیرون نه به خودم برسم
نمیدونم چی کار کنم نمیخوام حالم اینجوری باشه فقط منتظرم و دعا میکنم بعد کنکور قبول شده باشم بتونم برم
شاید اون موقع تونستم پیش روانشناسم برم ک بتونم به خودم کمک کنم
شما میدونین چجوری باید با این چیزایی ک گفتم کنار بیام؟
گرچه همش این نیس قسمتایی بود و میتونستم بگم
ولی بازم اینام آزارم میدن
