میشنم کنار دوستم اصن نمیدونم چی بگم، چیکار کنم. من خودم کم حرفم و در واقع نمیدونم چی بگم. اونم تقریبا اینطوریه و حرف نمیزنه زیاد. میشینیم کنار هم خسته میشیم خیلیی. قشنگ احساس میکنم اونم از با من بودن حوصلش سر میره. خیلی دوسش دارما. ولی اینقد فکرای عجیب میکنم که گاهی فکر میکنم دیگه دوستم ندارن و حوصلشون با من سر میره. بعضیا ماشالا همیشه فعالن و حداقل یه چیزی واسه گفتن دارن و بقیه هم دوست دارن باهاشون وقت بگذرونن. وقتی نباشه همه جای خالیشو حس میکنن. منم دلم میخواد اونجوری باشم. به خصوص پیش دوستم. چیکار کنمممم واقعا