بچه که بودم همیشه بین منو خواهرام فرق میذاشت و به اونا بیشتر میرسید.حتی گاهی یادش میرفت بهم غذا بده.بعدش هم وقتی درسم تموم شد رفتم خونه کار پیدا نکردم چندسال خونه بودم انقد بهم گیرای الکی داد و اذیتم کرد که مجبور شدم برم یه شهر دیگه.خواستم ازدواج کنم کل جهازمو سیسمونیمو خودم خریدم دریغ از خرید حتی یه پتو برام. بالش و پتوهای کهنه ای که قبلا برا خوابگام داده بود رو دلش نمیومد بهم بده و دوس داشت بهش پس بدم.عید رفتم خونه ی بابام بمونم راضی نشد بیشتر از یه روز بمونم ....ولی مادره دیگه....
مادر سمی هم وجود داره
تقدس گرایی حتی پدر و مادر اشتباهه
خیلی از پدرو مادر ها از دشمنم بدترن و عامل بدبختی
من نمیگم کاره کی درسته کی غلط فقط بهت میگم صبوری کن، صبوری کنی خدا خودش واست جبران میکنه♡...
من باشم قیدشونو میزنم حالا هرکی میخواد باشه
اگ بابقیه جور دیگس ک حق داری...ولی خب مانمیتونیم قضاوت کنیم چون توی دل اون مادر نیستیم....شاید اخلاقت باخواهرات فرق داره نمیدونم
کاش نبود همچین مادری😢
غلط کرد که مادره احترام نذاشت احترام نذار
مادر منم دست کمی از مادرت نداره هیییی منکه اصلا حتی خونش نمیرم اینقد که بخیلو تنگ نظر و خودخواهه
سلام
من روانشناس هستم
اولا تبعیض بین بچه ها بدترین کاری هست که والدین انجام میدن
اما شما مطمنا دچار آسیب های روحی شدید که در رفتار و عملکرد تون تاثیر داره تا پایان عمر
پس پیشنهاد میدم حتما یک مشاوره انجام بدید
شما براش چطور فرزندی بودید؟
البته که غالب مواقع محبت مادر تحت تاثیر این مسئله نیست ولی مطمئنم شما اگر محبت و خدمت کنید خیرش را میبینید حتی شاید خیلی بیشتر از سایر بچه ها
من یه دختر بی دردسر و آروم که سرش به کار خودم بوده و درد سری براشون نداشتم.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
