سیزده بدر و زباله هایی که می سازیم؟!!!!!

🍀🍃سیزده بدر و زباله هایی که می سازیم.⁉️🚯 ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی ‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای‌ست به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان می‌رساندند. در ایران باستان پس از برگزاری  مراسم نوروزی سیزدهم که به "ایزد باران" تعلق داشت مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها می‌رفتند و به شادی و پایکوبی می‌پرداختند و آرزوی بارش باران از خداوند می‌نمودند. هنوز هم زرتشتیان از بامداد روز سیزدهم فروردین ماه، سفره نوروزی را بر می‌چینند، خوردنی‌ها و مقداری آجیل و شیرینی‌های باقی‌مانده در سفره نوروز را با خود به طبیعت می‌برند، سبزه‌های موجود در سفره را با خود برمی‌دارند و به دشت و صحرا و کنار چشمه‌ها یا آب‌های روان می‌روند. سبزهٔ خود را در کنار جویبارها به آب روان می‌سپارند. چنین آداب و رسوم پسندیده‌ای همواره بخشی از اخلاق نیک ایرانی-اسلامی بوده که برای عناصر طبیعت حتی تقدّس قائل بودند و آسیب رساندن به آب و خاک و باد و هوا را اهانت به آفرینش الهی می‌دانستند. با گذشت زمان و با توجه به رشد جمعیت و تکنولوژی، گاهی اوقات همین انسان، محیط بیوفیزیکی خود را نادیده می‌گیرد. این موضوع اکنون در سطح جهانی به رسمیت شناخته شده و دولت‌ها محدودیت‌هایی علیه فعالیت‌های تخریب محیط زیست ایجاد کرده‌اند. اما معضلات تخریب زیست‌محیطی که در کشور ما همزمان با آغاز بهار و زیباشدن طبیعت به چشم می‌خورد، تا حدّ زیادی قصور عموم مردم است و نه لزوماً کاستی‌های دولتی. لذا برای رفع و رجوع آن هم هر یک از تک تک ما باید به خود و اطرافیانش رجوع و عادات زشت را اصلاح کند. متأسفانه عده‌ای معدود از روی نادانی، پایان تعطیلات نوروزی را به لحظات رنج طبیعت تبدیل می‌کنند که تنها در عرض چند روز با ضرر رساندن به محیط زیست، زنجیرهٔ حیات را دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیری خواهد کرد. صحنه‌ای بسیار فاجعه‌بار اما برای همۀ ما آشنای این روزها، زمانی که به گردش و تفریح در طبیعت می‌گذرانیم، زباله‌های زشت موجود در سبزه‌ها، کوه‌ها و چمنزارهاست.