من تو دوران عقدم، اما خودم و همسرم از هم دوریم، در ماه یکبار بیشتر همو نمیبینیم، خانوادمم کلا سختگیرن رو رفت و آمد، و هنوز شرایط اینکه بریم سر زندگیمون رو نداریم، من خیلی عصبی و بی حوصله شدم، واقعا روزا برام سخت میگذرن، نمیدونم چیکار کنم😥
برا بحث نیومدیم،انشاالله برای رضای خدا.جواب ابلهان خاموشی. من آنچه شرط بلاغست با تو میگویم تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال. در هر حالی خدا رو فراموش نکنیم ، برای خوشنودی خدای مهربون کار کنیم ، نه برا دل خودمون و نه برای دل دیگران. که این است آخر عرفان .