روز جهانی زنان
_اگر هنوز برای تمجید از زنان پرستار مینویسی : مردانه جنگیدید
تبریک نگو
_اگر هنوز خواهرت ماه رمضان، سحرها الکی بیدار میشود تا تو نفهمی پریود است، به هیچ زنی تبریک نگو
_اگر هنوز با لحن تحقیر آمیزی میگویی 《راننده جلویی زنه دیگه》 تبریک نگو
_اگر زن شاغل در خانه را مفت خورِ مصرف کننده میدانی، تبریک نگو
_اگر هنوز وصیت نکردی سهم دختر و پسرت از ارث برابر باشد، به هیچ زنی تبریک نگو
_اگر همانی هستی که در تاکسی به خودت حق میدهی پاهایت را ۱۲۰ درجه باز کنی و بشینی، تبریک نگو
_اگر رگ غیرتت باد میکند که مادر تنهایت دوباره ازدواج کند، تبریک نگو
_اگر زنی هستی که وقتی میشنوی شوهر فلانی خیانت کرده، میگویی :حقشه، زنانگی نداشت
امروز در آن گروههای مسخرهی تلگرامیت به هیچ زنی تبریک نگو
_اگر زن شاغل بیرون از خانهای که مادرانِ شاغل در خانه را تحقیر میکنی، تبریک نگو
_اگر زن ایده آل ذهن تو کیم کارداشیانی با مریم درون است که از او مسیح میبارد، امروز به کسی تبریک نگو
_اگر زن شاغل در خانهای که به مادران شاغل بیرون از خانه، حس مادر بد ناکافی میدهی، به هیچ زنی تبریک نگو
_اگر آنی هستی که برای کسیکه
زنِ کارگردان و دخترش را تهدید جنسی میکند کف میزنی، تبریک نگو
_اگر برای آن دیگری کف زدهای که زن کارگردان و دخترش را ناموس میخواند، تبریک نگو
_اگر معتقدی زنی که خرج نداره، ارج نداره، به کسی تبریک نگو
_اگر خودت را سایهی سر زن میدانی، تبریک نگو
_اگر زن را ماشین بقای نسل میدانی و به انتخاب او برای مادر نشدن، احترام نمیگذاری، تبریک نگو
این روزها اصلا برای تبریک گفتن نیست، صرفا روزی نمادین است تا به یادمان آورد همهی ما لازم است بدانیم و بخوانیم و بفهمیم که زن، نه آن موجود ذاتا لطیف و ظریف ساختهی ذهن ماست، نه آن مادرِ فرشته گونهی مهربان که بهشت زیر پای اوست
نه آن ضعیفهی بی دست و پای محتاج ، نه آن نصفه عقل و کالای جنسی همیشه حاضر به خدمت.
نه آن حق طلبی که زنیکهی سلیطه خطابش میکنند.
یک انسان است، که برای سادهترین حقوقش هنوز در سراسر جهان، می جنگد.
