سلام بچه ها
من تو اواخر دبیرستان با شوهرم آشنا شدم یه مدتی حرف زدیم
همه چی تو دوران دوستی خیلی خوب بود
فقط نمیذاشت تو کنکور شرکت کنم به خاطر این یکم ناراحت بودم ولی خب به احتمال اینکه از دولتی در نیام زیاد اهمیت ندادم چون میدونستم باهم ازدواج میکنیم
بعد از عقدمون من متوجه بعضی رفتاراش شدم
اینکه منو تنهایی بیرون نمیذاره
با خونوادمم نمیذاره
هر جا برم باید با خودش برم
اینا برا من خیلی ناراحت کننده شد خب چون من تو خونه پدریم آزاد بودم ولی میدونستم چجوری رفتار کنم ینی از حد خودم رد نمیشدم
پارانوئید
باید ببریش پیش روانشناس برده که نگرفته
منم بیرون هرررجا برم باید باهمسرم برم تنها نمیزاره ولی ناراضی نیستم از این اخلاقش
خوب دیگ تو اشنایی باید متوجه اخلاقش میشدی بعد تصمیم میگیرفتی
الان ک نمیتونی اخلاقشو تغییر بدی
خب بعد
از وقتي باكنكورت مخالفت كرد بايد دوهزاريت ميوفتاد كه اين چه عتيقه ايه
منم کلاس ده بودم که نامزد کردیم
امتحانا غیر حضوری بود ولی یکی شو تقلب کردم
معلم گفت باید بیای حضوری بدی و ...
نذاشت برم
همونجا عمق فاجعه رو فهمیدم
بعد یواش یواش خونوادم متوجه این موضوع شدن
به خاطر همین گفتن ازش جدا شو
منم ازدواج نکرده بودم که زندگیمو خراب کنم
هم همسرمو دوس داشتم به حرف خونوادم گوش ندادم گفتم شاید چون الان نامزدیم حساسه
رفته رفته بیشتر منو میشناسه و بهم اعتماد میکنه
خلاصه یکم سختی کشیدم و تصمیم گرفتیم عروسی کنیم
الان با اینکه سه سال از زندگیمون میگذره بازم رفتارش همونه و حتی رابطمو هم با دوستام قطع کرده
شما بودین این شرایطو قبول میکردین؟
هر وقتم حرفش میشه میگه اگه بیرون کسی بهت چیزی گفت یا یه جور دیگه نگاه کرد من چیکار بکنم
منم میگم تو مگه منو نشناختی
هر چی میگن بگن من کاری باهاشون ندارم باید یبار ازوداج میکردم که کردم
تو دوران مجردی چنین کاری نکردم حالا که متاهلم می‌ترسی بهت خیانت کنم ابرمو ببرم؟
