من مدتیه نسبت به قضاوت دیگران بی حس شدم. چه ظاهرمو قضاوت کنن چه اخلاق و شخصیتمو. برام انگار مهم نیست
فقط سعی میکنم دل کسیو نشکنم و توی زندگی کسی دخالت نکنم و تا اونجا که میتونم خوبی کنم. حالا شده یه لبخند.
حاضر نیستم چاپلوسی کنم مخصوصا برای خانواده شوهرم
به نظرتون من عادیم یا رو مخم الان؟
