زندگی اونجور که فکر میکردم نشد رویا هایی که تو ذهنم بود
کاش انقد برا ازدواج عجله نداشتم
کاش راهی بود که مجبور نباشم هرروز تحقیر بشم و از جسمم دفاع کنم ...بارها خودم رو مقصر کردم
اما مگه من چیکار میکنم که انقدر کتک میخورم
چرا نباید آدم خیالش راحت باشه بتونه تو خونش حرف بزنه چرا همششش دعوا خستم خسته
و منی که طلاق گرفتم و پشیمونم
چقد میترسم از این چیزا
واقعامتاسفم.امیدوارم خدا همه چیزو حل کنه
من ومقصرش خانواده م هستن
و منی که از مجردی پشیمونم وقتی هم قرار به ازدواج میشه باززم پشیمون میشم و میترسممم خداااا به همه ی جوون‌ها رحم کن حکمتتو شکر
سعی کنید از روانشناس کمک بگیرید شاید با تغیر بعضی رفتارتون کل زندگیتون عوض بشه،
من و هنوزم دارم با زور زندگی میکنم دلم از خانوادمم شکست
چندساله عروسی کردی
یعنی شما خودتون هیچ علاقه ای نداشتین که ازدواج کردین، منکه باور نمیکنم خانواده به زور شوهرتون داده باشه مطمنن شما هم تواین تصمیم شریک بودین
مشکلتون چیه
و منی که دوبار این بدبختی هارو کشیدم حالام شدم یه افسرده عصبی
من
حرفمو گوش نمیده
باردارم
