در مورد همه بیخیالم ولی وقتی به مادرشوهر میرسه میشم کینه ای

طرفای خودم طرفای شوهرم از همه جنس آدمی اگه حرفی عملی ببینم که ناراحتم کنه می‌بخشم ینی اصلا خیلی وقتا در من نفوذ نمیکنه حالا به بخشش هم برسه ولی وقتی به مادرشوهر میرسه اصلا نمیتونم فراموش کنم کارا و حرفاشو ...یبار تصادفی شنیدم پشت سر خودم و خانوادم قضاوت غلط کرد برام برا همیشه نابود شد قبلاً از کسای دیگه هم مثلا شنیدم پشت سرم بحرفم این یدونه فراموشم نمیشه کینه اش خودم رو هم اذیت می‌کنه بدجور در مورد همه میتونم فک کنم آدما خاکستری اند خوب و بد دارن ولی به ایشون که میرسه بنظرم سیاه سیاه میاد در حالیکه همه آدما هم خوبی دارن هم بدی