من که هیچ وقت ازشون هیچ حمایتی ندیدم نه زمانی که بچه بودیم تو مسائل کوچیک نه وقتی بزرگ شدم تو مسائل مهم و بزرگ حتی وقتی داشتم جدا میشدم پدر و مادر من نه رنگ دادگاه رو دیدن نه حتی تو محضر اومدن حتی خودم شاهد پیدا کردم در حالی که فقط 22سالم بود اونم برای ازدواجی که اونا تصمیم گرفته بودن الانم میشینن پا میشم میگن خدا رو شکر دخترمون جدا شد حالم بده از داشتنشون شما اگه همچین پدر ومادری دارید چجوری باهاش کنار می‌آید؟
شاغلی؟
جوابشونو کلا نمیدادم.
به خودم تکیه می کردم، و سعی می کردم برای بچه ام مادر خوبی باشم
بدتر از شما هم هست
با دیدن پایین تر از خودت سعی کن آروم باشی
خیلیا بابت طلاق به جا و منطقی از خانواده سرکوفت میشنون پس اونا چی بگن؟
بیخیال بابا.پدرمادرای بدتر ازاین دیدم...
همدردی و همدلی خانواده خوبه اما اگرم نباشه فرقی نداره برات...
ازین فکرا بیا بیرون
وا چرا اخه...
الان احتیاج به محبت بیشتر و حمایت داری..با مادرت حرف بزن بگو با این رفتارها دارم اذیت میشم یکم توجه کنید
واقعن بی توجهی خیلی سخته
هییی کاش در ازدواج دوم بیشتر دقت میکردید
اینکه ادن احساس بیپناهی کنه گاهی اتفاق میفته ولی خودتو نباز
اونا هم فرشته نیستن .همینکه داریشون
من ک خودم مشکلات زیادی دارم اما میوگدونم خودمم هم تقصیر دارم همشو گردن پدرمادر نمیندازم
بعدش شما که به تجربه تلخ داشتین چرا دوباره ازدواج ناموفق داشتین؟مگه راحته آدم همش تو دادگاه بره بیاد برای طلاق...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
43 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز