تا آدم تاپیک تنهایی و مجردی میذاره، فاز نصیحت برمیدارین که عاااره خداروشکر کن مجردی بعد ازدواج بیچاره میشی و پر از دغدغه و درد و کوفت
وقتی بلد نیستی با تنهایی کنار بیای بعد ازدواجم وضعت همینه....
آدم حالش بهم میخوره از این مدل حرف زدنا.
شماها که اینارو میگید خودتون نیاز به هیچ آدمی ندارین تو زندگی که کننارتون باشه و تکیه گاه تون باشه؟ نکنه شماها تو غار زندگی میکنید؟