پسرم ۴ سالشه و بشدت احساس تنهایی میکنه .اصلا نمیتونه با بچه های بیرون ارتباط برقرار کنه فقط میخواد با من بازی کنه. من واقعا خسته شدم از صبح تا شب فقط با این بازی میکنم.نه مهد میره نه کلاس ورزشی میره.از همه جا ترس و وحشت داره.جوری که یه بار انقدر از فشار منو زد آخرش بالا آورد.دیگه اصرار نکردم بهش ازونموقع دارم از غصه میمیرم. میگم شاید اگه بچه ی دوم بیارم براش خوب باشه.اما باز میترسم تصمیمم اشتباه باشه.بجای اینکه همدم هم باشن اونم یه فشار دیگه ای رو پسرم باشه.واقعا درمونده شدم نمیدونم چی درسته چی غلط.میشه کمکم کنین تا درست تصمیم بگیرم
بچه ها بعد مدت ها جاریمو دیدم، انقدررررر لاغر شده بود که اولش نشناختمش! پرسیدم چیکار کرده که هم هرچیزی دوست داره میخوره هم این قدر لاغر شده اونم گفت از اپلیکیشن زیره رژیم فستینگ گرفته منم زیره رو نصب کردم دیدم تخفیف دارن فورا رژیممو شروع کردم اگه تو هم میخوای شروع کن.
باید از اول میبردیش تو جمع که عادت کنه مثلا پارک و خانه ی بازی و برای چند دقیقه ولش میکردی تا خودش یاد بگیره بازی کنه.دخترخواهرم چون همیشه خودمون باهاش بازی کردیم الان نمیتونه با بچه ها بازی کنه و باهاشون ارتباط بگیره. ولی دوس داره بره مهد از سال دیگه خواهرم میخواد بذارتش پیش یک بره اونم ۴ سالشه
صدر صد بچه دوم کمک میکنه.بچه از تنهایی کلافه شده فکر میکنم.وقتی دو تا باشن با هم بازی میکنن.خیلی راحتر میشه هر چی بگم کم گفتم.از صبح تا شب با هم سرگرم هستن.
سلام گلم ...خسته نباشی مامان مهربون ...بخاطر بچه اول بچه دوم رو نیار ...اون بچه تا بخواد بزرگ بشه و بشه همبازی بچت حداقل ۳ سال طول میکشه و این فشار روس شما زیاد میشه ...ولی اگر خودت و همسرت دوس دارین بچه بیارین ...خب این تصمیم فرق میکنه وقابل احترام...من پسرم ۴ سال و سه ماهش بود ک دخترم ب دنیا اومد ...رابطه خوبی دارن الان ...دخترم عاشق داداشش هست ...ولی باهم همبازی نیستن ...برای همبازی بودن دیگه باید یک تا دوسال اختلاف داشته باشن ...
منم فقط یک پسر۱۸ساله دارم و دقیقا این مشکلات رو داشتم دیر اقدام کردم برای بچه دوم و تا الآن همچنان منتظرم،بزرگ بشه اعتماد به نفسش هم کم میشه اما کسایی که بچه دیگه هم داشتن خیلی بچه هاشون قوی بودن وخوب ازخودشون دفاع میکردن.بنظر من دومی رو بیار نزار تنها بمونه