امام خمینی:
باید ناخن مصنوعی را بردارد و در صورتی که ممکن نیست یا به قدری مشقت دارد که غیر قابل تحمل است باید به دستور جیبره عمل کند. (روی ناخن مصنوعی را دست بکشد.)[۱] آیت الله العظمی مکارم شیرازی:
در صورتی که ضرورتی برای این کار نباشد آن را ترک کنند، و چنانچه ضرورتی وجود داشته باشد و امکان جداسازی ناخن های مصنوعی به هنگام غسل و وضو نباشد، با آن وضو و غسل جبیره ای می گیرند.[۳] آیت الله العظمی بهجت:
در وضو و غسل اشکال پیدا می شود و باید ناخن مصنوعی را بردارد. و اگر امکان برداشتن آن نیست باید در وضو و غسل عمل به جبیره نماید. (روی ناخن مصنوعی را دست بکشد.)[۴] آیت الله العظمی سیستانی:
اگر در جاى وضو یا غسل چیزى چسبیده است که برداشتن آن ممکن نیست، یا به قدرى مشقّت دارد که نمىشود تحمل کرد، وظیفهاش تیمّم است مگر آن که آن چیز در مواضع تیمّم باشد که در این صورت لازم است بین وضو و تیمّم جمع کند و اگر آن چیزى که چسبیده دوا باشد، حکم جبیره را دارد.[۵] آیت الله العظمی شبیری زنجانی:
اگر در جاى وضو یا غسل چیزى چسبیده است که برداشتن آن ممکن نیست یا به قدرى مشقت دارد که نمىشود تحمل کرد، باید تیمّم نماید و بنا بر احتیاط مستحب به دستور جبیره هم عمل کند؛ بلى اگر محل، جراحت و مانند آن داشته باشد و برداشتن آن چیز به جراحت صدمه مىزند باید وضوى جبیره بگیرد و تیمّم لازم نیست.[۶] آیت الله العظمی صافی گلپایگانی:
در صورت امکان ناخن مصنوعی را بردارند و وضو و غسل به نحو معمول انجام شود و در صورتی که برداشتن آن ممکن نیست، یا به قدرى مشقّت دارد که نمىشود تحمل کرد باید به دستور جبیره عمل کند و بنا بر احتیاط واجب اگر تمام یا بعض محلّ تیمّم بىمانع باشد، تیمّم هم بنماید چنانچه گفته شد.[۷] آیت الله العظمی وحید خراسانی:
در صورت امکان ناخن مصنوعی را بردارند و وضو و غسل به نحو معمول انجام شود و در صورتی که برداشتن آن ممکن نیست، یا به قدرى مشقّت دارد که نمىشود تحمل کرد، بنابر احتیاط واجب باید هم وضوء جبیرهای بگیرد و هم تیمّم نماید.[۸]