سلام دوست عزیز ،
حتما خیلی راهها رو برای حل این مشکل امتحان کردی،
منم یه راهکار بهت معرفی میکنم
حداقلش اینه که امتحانش ضرری نداره
سعی کن خدا رو و هدفی که در خلقتت قرار داده بشناسی!
من سرنخ رو بهت میدم، توکل به خدا ان شاالله به اون نتیجه ای که قلبت رو روشن میکنه برسی،
ما راه روشن و مشخصی برای جواب ابهامات ذهنیمون داریم
"""کلام خدا که همون قرآنه و مسیر انبیا و اهل بیت (ع)"""
اگه انسان جهان رو در چارچوب ماده محدود کنه و واسش هدف و غایت قائل نشه، احساس پوچی میکنه.
چون دنیای بدون خداوند مثل خونه بدون صاحبه!
و به همین دلیل فضای پوچی و بی هویتی توی این خونه حاكم میشه.
کلام خداست که میفرماید تو رو بیهوده و پوچ خلق نكردیم:
"اَفَحَسِبْتُم انّمَا خَلَقْنَاكُم عَبَثاً؛ آیا گمان میكنید كه ما شما را بیهوده خلق كردهایم؟!" [مۆمنون، آیه 115]
همچنین بازگشت انسان رو به سوی حق بیان کرده و به انسان تذكر میده كه فكر نكن كه بازگشتی نیست:
"وَ اَنَّكُم اِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ؛و گمان كردید كه به سوی ما باز نمیگردید!؟" [مۆمنون، آیه 115]
و اینکه اسلام انسان را به تقویت باورهای دینی سفارش کرده و یاد خدا رو عامل آرامش روانی دونسته:
"ألَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبِ؛ با یاد خدا دلها آرامش مییابد".[رعد، آیه 28]