محیط کار برای خودمونه ینی آقایی وجود نداره که راضی نباشه
بعدم من اول تو اون کار بودم بعد ایشون اومده و به وجود من نیاز داره حتی همین الان کارش عقب میمونه
بعد من که تا مشکل پیش اومده نگفتم طلاق
میبینم بروی خودش نمیاره
میاد غذاشو میخوره میخوابه پامیشه میره و اصلا انگار ن انگار که ایراد ازون بوده
برم خودم ازش معذرتم بخوام؟
ی بار که نیس
سر همین ی مسئله که نیس
وقتی میبینم هر بار من سر هر موضوعی ناراحت میشم ی طوری رفتار میکنه انگار اتفاقی نیفتاده لجم میگیره
راهو اخرو اول بش گفتم
ببین اون سرکار خستس منم هستم
ولی فقط کافیه ی سوالو دوبار ازش بپرسم
اصلا اهمیت نمیده که بقیه هستن یا با تندی جواب میده یا اخم و تخم میکنه
بالاخره منم احترام باید داشته باشم یا ن؟
حتی گاهی کس دیگه اشتباه میکنه به من میگه حواست کجاس؟