سلام. من ۱۰ سال با یه پسره که دوسال از خودم بزرگتر بود ومجرد بود دوست بودم ولی فقطفقط مجازییعنی از نزدیک ندیدمش.فقط ایرادی که داشت معتاد بود شاید واسه همین نخواستم از نزدیک ببینمش.من خودمطلاف گرفتم و تنها با دخترم زندگی میکنیم.خیلی پسره بهم کمک مالی میکرد به بهانه تولد.و.... ولی واقعیتش من ته دلم نمیخواستمش بهش گفته بودم برای ازدواح رومن حساب نکن.حالا بعد یه مدت که عقلم اومده سرجاش .دیگه باهاش سرد شدم حواب پیاماش نمیدم.عمرم دارم برای یه ادم به درو نخور هدر میدم.اگه معتاد نبود اگه قیافه داشت من بهش بله رو گفته بودم ولی حیف هیچکدومنداره تا الانم از سر دلسوزی باهاش بودم