تقریبا نابود شدم دیگه چیزی ازم باقی نمونده

حتی اگر با مردی در ارتباط باشم هم براش مهم نیست تمام حرفش اینه که آرامش خونه رو بهم نزن بعدش هر کاری خواستی بکنی بکن 

بچه ها تروخدا نرید کمکم کنید چندین روزه دارم تلاش می‌کنم عضو بشم نمیتونم خواستم یکم با همجنس های خودم که شماها باشید درد دل کنم لطفا کمکم کنید

خسته شدم احتیاج دارم با کسی حرف بزنم خیلی خسته ام همه کارا با سالهاست از ته دل نخندیدم بابام همیشه نگام میکنه میگه تو چرا ناراحتی چرا غم داری ولی همیشه بغض میکنم همه میدونن من مشکلی دارم و خانوادم هم میدونن چه مشکلاتی دارم ولی هیچکس پا پیش نمیذاره منو ازین زندگی خلاص کنه تا یکم صدامو میبرم بالا پسرم میگه تروخدا با بابا دعوا نکن 

هیچکس انگار نمیخواد منو ببینه همه با زبون بی زبونی میگن صداشو درنیار زندگی کن ولی چطوری 

چکار کنم منم مشکلاتی تو کارم دارم احتیاج به کمک و مشورت دارم احتیاج به همدم دارم دوست دارم حتی اگر کمکی نمیکنه لااقل بهم گوش بده ولی این کارم نمیکنه

خودشم میگه حرفاتو قبول دارم میگم فرض کن من یک غریبه ام این غریبه برات از جون مایه میذاره نمیخوای لااقل بخاطر کارایی که برات کردم و میکنم حداقل یک گوش شنوا باشی 

ساکت میشه همیشه فقط ساکت میشه وکاری نمیکنه 

ظرف میشورم گریه میکنم قبل خواب گریه میکنم فیلم میبینم کتاب می‌خونم موسیقی گوش میدم در همه حال گریه میکنم هنش تو تنهایی تو ذهنم در حال خرف زدن با خودم هستم تو دلم حرف میزنمو جواب خودمو میدم همیشه همینطورم 

دکتری که دارو نده رو قبول نداره کلللی دارو میخوره میگه من یک مشکل جسمی دارم در حالیکه تمام سرتاپاش رو ده ها متخصص بررسی کردن و همه بلا استثنا گفتن وسواس فکری نسبت به بدنت داری 

دقیقا مشکلی که مادرش داره مادر و پدرش تو یک ساختمون تو دو طبقه مجزا زندگی میکنن سالهاست پدرشون قید مادر رو زده و به حال خودش رها کرده اونم همش میره دکتر به دکتر و دارو ایمان داره و همسر منم به همین کار تشویق میکنه 

تقریبا میشه گفت با یک آدم نابالغ و به شدت افسرده دارم زندگی میکنم این همه محبت و قربون صدقه و زندگی آنچنانی ام که تلاش کردم براش بسازم کارساز نبود 

دوست دارم خانوادم پشتم باشن تا بتونم طلاق بگیرم همین الانشم من دارم تنها این بچه رو بزرگ میکنم واقعا بود و نبودش هیچ فرقی نداره 

بودنش فقط عذابه هم برای من هم پسرم

شرایطم جوریه که روزی صد بار آرزو میکنم ای کاش با یک آدم فلج ازدواج میکردم ولی لااقل نرمال رفتار می‌کرد 

اتفاقا دست به خودکشی ام زد

یه بار کل اتاق رو ایزوله کرده بود تا دچار گاز گرفتگی بشه فهمیدم جلوشو گرفتم یک بارم من بخاطر مریضی مادرم یک هفته خونه اونا بودم یک ظهر اومد دنبالم گفت بیا بریم خونه کارت دارم رفتیم دیدم یک طناب گرفته با گریه و التماس از من میخواست کمکش کنم خودشو دار بزنه.... 

حسو حال اون روزم یه چیزی شبیه کسی بود که یک سطل یخ روش ریختن حتی به پدرم هم گفتم ولی اونم جدی نگرفت 

همسرم کاملا نسبت به وضعیت خودش آگاهه ولی راهو اشتباه میره میگه من یک مشکل جسمی دارم اون حل بشه کاملا عوض میشم کمک کن بفهمم مشکلم چیه... 

باهاش کلی دکتر رفتم کلی مطالعه کردم همراهی کردم ولی هیچیش نیست خودش تاکید داره که من مریضی جسمی دارم 

به نظرم این یک بیماری روانی که از مادرش بهش رسیده این وسط منو پسرم قربانی شدیم تلف شدیم نابود شدیم 

پسرم اونقدر دلش مهمونی میخواد و نرفته که هر وقت خونه تنها میشه میره کلی بالشت و وسایل دور خودش جمع میکنه براشون آهنگ میذاره و میرقصه و ازشون پذیرایی میکنه حتی حاضر نیست بخاطر پسرمون از این فکرهای خودش دست برداره نمیدونم اگر من جای اون بودم خیلی بی سروصدا این زندگی رو ترک میکردم تا دو نفرو اینطوری اسیر خودم نکنم ولی اون داره مارو با خودش میکشه پایین 

مادرش به پسرم گفته به مامانت بگو برات ویتامین بگیره بخور برو مدرسه انرژی داشته باشی اونم ازون موقع یک قرصی دارویی چیزی میبینه میگه اینو بخورم بعدش خوابم نمی‌بره؟ پر انرژی میشم؟ 

چند وقته دیگه نذاشتم مادرش بچه رو ببینه کاملا ذهنش رو بهم ریخته بهش گفتم آدم برای اینکه پرانرژی باشه اصلا احتیاجی به دارو نداره باید به موقع بخوابه و خوب غذا بخوره 

آینده بدی در انتظار این بچه ست

خدانکنه عزیزم 

دارو اعصاب هم میخوره منتها مداوم نمیخوره یک هفته میخوره دوباره میره دکتر اخیرا دیگه من باهاش نمیرم دکتر یا تنها میره یا با مادرش... مادرش آخرین بار برده بود دکتر و اینجوریه که با اینکه دیپلم هم نداره بالا سر دکتر وامیسته و با اصرار زیاد ازش میخواد برای داروهایی که میگه رو بنویسه تقریبا میشه گفت همه مدل دارویی رو میشناسه و استفاده کرده 

آخرین بار همسرمو برده بود دکتر مجبورش کرده بود 10 تا پنی‌سیلین برای این بیچاره بنویسه به من زنگ زد گفت هفته ای یکی ببرش تا بزنه گفتم میمیره مگه پنی‌سیلین داروییه که هفتگی بزنن؟ اونم پنی‌سیلین های چینی الان... با هزار قسم وگریه همسرمو راضی مردم نزنه ولی بعدا فهمیدم رفته زده 

بارها با گریه از پدر همسرم خواستم جلو مادرشون رو بگیره اونقدر به این نگه تو مریضی ولی کاری ازون هم ساخته نبود این زن بیماره پسرش رو هم از خودش بدتر کرده... بقیه بچه هاش ارتباط رو کامل با این زن قطع کردن ولی همسر من نکرد