با سه تا بچه،،شکل عشق فرق میکنه،شاید گفتن دوستت دارمهاش کمتر بشه،ولی همینکه مواظبه سرما نخورم،یا بچه ها رو میبره بیرون تا یه خلوتی با خودم داشته باشم کافیه..
شاید بعد ۱۴سال دیگه مثل روزهای اول نباشیم،ولی احساس میکنم،عشق هم پایه پای ما دوتا رشد کرده و بزرگ شده...عشق همون لبخندیه که موقع تلاقی نگاهمون رو لبامون میاد،که در کنار سر و صدای بچه ها و حضورشون،فقط ما دوتا مفهومشو درک میکنیم