آخه چرا من این زندگی رو انتخاب کردم ؟
اگه این فرضیه درست باشه که هر کسی خودش زندگی خودش رو از قبل،انتخاب میکنه ، کل شرایطش رو خودش انتخاب میکنه
چرا من این شرایط رو انتخاب کردم!!!
اینجا که احساس دوری میکنم از همه
حالم بهم میخوره
ذهنم آشفتهس
نه عشقی نه مرهمی نه باوری
خودم هم مسبب اینام
دیگه نمیدونم به چی برسم ..به چی باور داشته باشم .از کی انتظار نداشته باشم
همه مثل نقشه های قابل پیش بینی شدن انگار