2794
logo

کلیـنـیـک
از ما بپرسید

کلینیک

از ما بپرسید
از ما بپرسید

کلینیک

  1.  کلینیک
  2.  پرسش ها
  3.  روانشناسی
  4.  تفاوت گذاشتن بین نوه ها

تفاوت گذاشتن بین نوه ها

72 بازدید

با سلام من کارمندم یک پسر شش ساله و یک دختر هجده ماهه به خاطر رفتار نامناسب مادرم، مجبورم دخترم رو مهد کودک بگذارم مادرم معلمه وقتی من و برادرم کوچیک بودیم، مادرم از من بدش می اومد،خودش میگفت من نمیخواستم بچه ولی باردار شدم سر تو، هر موقع پدرم نبود ،برای اینکه حوصله داداشم سر نره،قیافه منو مسخره میکرد و میخندید، و خیلی کارای دیگه،که الان در حوصله شما نمیگنجه،حالا داداش من به دلیل رفتار بدی که داشت، و مشکلات دیگه،تنها در شهر دیگه زندگی میکنه، مادرم دقیقا همون رفتار ها رو و همون تبعیض ها رو داره بین بچه های من می ذاره، یه موقع که مجبورم بچه ها رو بذارم اونجا،به بهانه تربیت، سر دخترم داد می کشه، طوری که من خودم از دیدن چهره خشم آلودش میترسم، اسم رو دخترم میذاره و می خنده با پسرم به دخترم، هر چی بهش میگم با احترام ،فایده نداره،پسرم رو کنار خودش میخوابونه و بهش میگه تو عشق منی و .....و به محض اینکه دخترم یه صدایی میده ،داد می کشه سرش،از وقتی دخترم به دنیا اومد،یه ذره بین گرفته دستش،و عکس بچگی منم دستش،به هرکه میرسه با اصرار میگه،من با ذره بین نگاه کردم ،اصلا شبیه مادرش نیست،در حالیکه دخترم با من بسیار شبیه هست،هر جا می رم تعجب میکنن ،و چهره دختر منو به برادر شوهرم تشبیه میکنه که در همه فامیل به زشتی معروفه،و همه ازش بدشون میاد،آخه همسرم ،فامیل هست،خلاصه ،من تا الان تحمل کردم،دیروز دیگه صبرم لبریز شد،بهش گفتم،گفتم شاید از من بدت میاد،ولی این بچه گناهی نداره،فکر کن بچه غریبه است،چرا داری بلاهایی که سر من آوردی سر بچه منم میاری،بسه دیگه،اونم همه رو حاشا کرد و گفت،تو رویا بافتی و من نکردم و قرآن بیارم قسم بخوریم،گفتم باشه،بعد نیاورد

آیا من اشتباه کردم گفتم؟من چه رفتاری باید بکنم،

اطلاعات تکمیلی

سن 38 جنسیت زن شغل کارمند وضعیت تاهل متاهل
  • متفاوت
  • نوه
    • پاسخ مشاور

    مشاور خانواده و کودک

    سلام دوست عزيز

    پيغام شما رو خواندم،در اينكه با مادرتون صحبت كردين جای هيچ اشكالی نيست و صحبت كردن از چيزی كه ما رو اذيت ميكنه و به نظرمون اشتباهه كار درستيه.
    اينكه چه زماني بگيم و چطور بگيم و قاطع باشيم هم مهمه منظورم از قاطع جديه نه با خشم.شما به سطوح اومده بودين و حرف های روی هم جمع شده اتون رو گفتين،رفتار مادر شما هم صرفا بر اساس صحبت های شما اشتباه هست و به نظر مياد كه مسائل حل نشده زيادی دارن كه باعث ميشه اينطور رفتار كنه اينكه قرآن بياره و قسم بخوره چيزی رو حل نميكنه ايشون اعتقاد و ايمانش اجازه نداده كه قسم بخوره سر چيزی كه اشتباه به نظر مياد.
    شما اين رو متوجه بشين كه ايشون مسائل خودش رو داره و بايد يک زمانی رو برای فكر كردن برای خودتون بگذاريد ببينيد كه اگر ميتونستيد حرف هاتون رو بزنيد چی ميگفتيد فرزندان شما غريبه نيستند كه به مادرتون هم چين چيزی رو گفتين اين مستاصل بودن شما رو نشون ميده،يک بار فكر كنيد زمان بگذاريد و يک زمان مناسب برای صحبت با مادرتون رو در نظر بگيريد كه فقط شما و ايشون باشن بعد حرفتون رو مصمم و قاطع بگين اينكه شما مادر اين بچه ها هستين و و هر دو رو بی نهايت دوست دارين و مادرتون رو هم دوست دارين و دلتون ميخواد كه بچه ها تصوير خوبی از مادربزرگشون داشته باشن و مورد محبت مادربزرگشون واقع بشن ولی اين رفتار ها كه تفاوت ايجاد ميكنه درست نيست و اگر قرار باشه كه فكر كنن مادربزرگشون فرق ميگذاره  و....... شما هم بايد بر خلاف ميلتون ديگه پيش مادر بزرگ نبريدشون و اين رو قاطعانه و در كمال محبت بگين هر رفتاری كه با شما داشته اند در گذشته بوده و دختر شما، شما نيست كه همچين رفتاری با او داشته باشه،در رابطه با ذره بين و ... متوجه بكنيدش كه با اين كار فقط خودشون رو دارن سرگرم ميكنن و به جای اين كار حتما كارهای مثبت ديگه ای هم ميتونه انجام بده و بقيه هم چشم و عقل دارن و ميبينن هر چه كه لازم باشه كه ببينند.
    اجازه ندين يكسری رفتار ها و تفكر غلط شما رو هم درگير كنه.
    موفق باشيد

    تجربه شما

    اولین نفری باشید که نظر میدهید