استرس و دلشوره در زندگی

سلام خدمت شما و ممنون از اينکه مشکل تون رو با ما در ميون گذاشتيد،
فرزند پروری امر خطيری هست و در بسياری مواقع، دقت و توجه زيادی رو می طلبه. بنابراين اضطراب داشتن در پاره ای موارد در رابطه با فرزندان (در هر سنی که باشند) می تونه طبيعی باشه. اما همين فرزندپروری پر از لحظات و تجربه های لذت بخش هم هست. به نظر می رسه، کليه بخش ها و مراحل زندگی ما (تحصيل، ازدواج، کار، ...) چنين ماهيتی دارند، يعنی آميخته ای هستند از لحظات پراسترس و لذت بخش.
در واقع، زندگی ما هيچوقت خالی از استرس نخواهد بود، اما برای زنده و سالم ماندن، لازم هست که کفه احساسات مثبت در زندگی ما سنگين تر از کفه احساسات منفی (مثل، خشم، غم، اضطراب، ....) باشه، در غير اینصورت ما از پا در مي آئيم و دچار انواع بيماری های جسمی و روانی می شويم. به عبارت ديگه، اگه زندگی ما پر از تجربه احساسات منفی هست (يا اينطور به نظر ما می رسه)، حتماً يک جای کار ايراد داره و بايد بررسی بشه.
واقعيت اينه که من در مورد شما چيز زيادی نمی دونم. منظورم اطلاعاتی هست درباره وضعيت جسمی و سابقه پزشکی، دوران کودکی، سابقه خانوادگی، رابطه با همسر، پيشينه شغلی و تحصيلی و ... و تجربه احساس اضطراب هم راهکاری کلی، مانند مثلاً تمرين تنفسی نداره که بشه همون نسخه رو برای همه افراد مضطرب تجويز کرد. نياز به بررسی موردی وجود داره.
بسته به شدت و مدت زمانی که گرفتار اضطراب شده ايد، ممکنه الان افسرده باشيد يا در آستانه افسردگی قرار گرفته باشيد يا اصلاً افسرده نباشيد. تشخيص اين موضوع، بسيار مهم هست و بايد توسط روان شناس متخصص صورت بگيره. لذا توصيه می کنم حتماً به يک روان شناس متخصص مراجعه بفرماييد و از مصرف سر خود هرگونه داروی آرام بخش خودداری کنيد. و ... باور داشته باشيد که مشکلات زندگی ما عموماً راه حل دارند، و بايد برای پيدا کردن اون راه حل ها، اقدامی کرد.
موفق باشيد.