نقش پدر در رشد عاطفی کودک از نگاه روانشناسی
نکات مهم:
- پدر فعال کیست؟
 - ویژگی های پدر فعال
 - نقش پدر در رشد عاطفی کودک
 - دیدگاه روان شناسی درباره رابطه پدر و کودک
 - تفاوت پدر فعال با پدر سنتی
 - اثرات مثبت پدر فعال برای کودک
 - موانع فعال بودن پدران
 
نقش پدر در رشد عاطفی کودک
در دنیای امروز، نقش پدر دیگر فقط به تأمین مالی خانواده محدود نیست. مفهوم جدیدی با عنوان پدر فعال مطرح شده که به حضور آگاهانه، عاطفی و مشارکتی پدر در زندگی کودک اشاره دارد. روانشناسی رشد تأکید میکنه که تعامل مستقیم پدر با فرزند، تأثیر چشمگیری بر رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی کودک میگذاره.
پدر فعال کیست؟
پدر فعال کسی است که در فرآیند تربیت کودک، مراقبت و ارتباط روزمره با کودک حضور واقعی داره. یعنی پدری که فقط ناظر نیست، بلکه در بازی، گفتوگو، آموزش و تصمیمگیریهای تربیتی همراه فرزندش است.
 روانشناسان خانواده میگویند که پدر فعال، با ایجاد امنیت روانی در کودک، پایهی شکلگیری عزتنفس و اعتمادبهنفس را میگذاره.
ویژگی های پدر فعال
پدر فعال چند ویژگی اصلی دارد که باعث تمایزش از پدر سنتی میشود:
- حضور مستمر و باکیفیت در زندگی روزمرهی کودک.
 - گوش دادن فعال به احساسات و نگرانیهای فرزند.
 - همدلی و حمایت عاطفی در شرایط استرسزا.
 - مشارکت در بازی و یادگیری، نه فقط در انضباط و نظم.
 - حفظ ارتباط مثبت با مادر برای هماهنگی تربیتی.
 
وقتی پدر این رفتارها را انجام میدهد، کودک یاد میگیرد که احساساتش ارزش دارند و میتواند به بزرگسالان اعتماد کند.
نقش پدر در رشد عاطفی کودک
یکی از بنیادیترین نقشهای پدر فعال، پرورش هوش هیجانی در کودک است. روانشناسی رشد ثابت کرده که رابطهی گرم و پاسخگو بین پدر و کودک، باعث افزایش توانایی تنظیم احساسات در سالهای بعد زندگی میشه.
 وقتی پدر وقت میگذاره تا با کودک صحبت کنه، به او گوش بده یا با او بازی کنه، کودک حس میکنه که دوستداشتنی است و پذیرفته شده. این تجربه، بنیان رشد دلبستگی ایمن را میگذاره؛ چیزی که بعدها در روابط عاطفی بزرگسالی هم اثر میگذاره.
تأثیر پدر در دوران نوزادی
در ماههای اول زندگی، تماس بدنی و نگاه مستقیم پدر با نوزاد باعث افزایش ترشح اکسیتوسین در هر دو نفر میشه. این هورمون باعث تقویت پیوند عاطفی شده و استرس نوزاد را کم میکنه.
 اگر پدر از همان روزهای اول در مراقبت مانند شیر دادن با شیشه شیر، آغوش گرفتن و آرامسازی نوزاد شرکت کنه، کودک زودتر حس امنیت پیدا میکنه.
تأثیر پدر در سالهای کودکی
در دوران پیشدبستانی و دبستان، پدر نقش مهمی در شکلگیری اعتمادبهنفس و مهارتهای اجتماعی داره.
 کودک وقتی میبینه پدرش به احساساتش توجه میکنه، یاد میگیره که هیجانات خودش را بهتر بیان کنه. این مهارت، مستقیماً با موفقیت تحصیلی و روابط همسالان ارتباط داره.
تأثیر پدر در دوران نوجوانی
در سنین نوجوانی، حضور پدر فعال باعث میشه نوجوان احساس کنه تکیهگاهی مطمئن داره. پدری که قضاوت نمیکنه و به گفتوگو اهمیت میده، به فرزندش کمک میکنه تا بحرانهای هویتی و فشار اجتماعی را راحتتر پشت سر بگذاره.
دیدگاه روان شناسی درباره رابطه پدر و کودک
مطالعات روانشناسی مثبتگرا نشان میده که پدرانی که رفتار تشویقی و حمایتی دارند، فرزندانی با سطح بالاتر از تابآوری روانی پرورش میدهند.
 همچنین پژوهشها در حوزه نظریه دلبستگی بولبی تأکید میکنه که کودکانی که با پدر ارتباط عاطفی سالم دارند، در آینده روابط دوستانه و زناشویی پایدارتری خواهند داشت.
 از نظر روانشناسی رشد اریکسون، نقش پدر در ایجاد حس کفایت و هدفمندی در کودک غیرقابل انکار است.
تفاوت پدر فعال با پدر سنتی
پدر سنتی معمولاً نقش اقتدار و کنترل را ایفا میکرد و رابطهاش با فرزند بیشتر بر پایهی انضباط بود.
 اما پدر فعال، به جای «کنترل»، بر ارتباط تمرکز میکنه. این یعنی به جای اینکه فقط دستور بده، سعی میکنه دلیل رفتارها را توضیح بده و گفتوگو را جایگزین تنبیه کنه.
اثرات مثبت پدر فعال برای کودک
- افزایش اعتمادبهنفس و احساس ارزشمندی.
 - رشد بهتر مهارتهای اجتماعی و حل مسئله.
 - کاهش اضطراب و پرخاشگری در دوران کودکی.
 - بهبود پیشرفت تحصیلی به دلیل حمایت عاطفی.
 - شکلگیری تصویر مثبت از نقش مرد در خانواده.
 
موانع فعال بودن پدران
با وجود آگاهی، هنوز موانعی مانند فشار کاری، کلیشههای جنسیتی و نبود آموزشهای والدگری برای پدران وجود داره.
 جامعه باید از طریق آموزش عمومی و فرهنگسازی، فرصت برابر برای مشارکت پدر در تربیت فرزند فراهم کنه.
حرف آخر
در نهایت، پدر فعال فقط یک مفهوم تربیتی نیست؛ بلکه نوعی نگرش به زندگی خانوادگی است. پدری که وقت میگذاره، گوش میده و احساسات کودک را جدی میگیره، در واقع آیندهی عاطفی کودک را میسازه.
 روانشناسی رشد ثابت کرده که حضور پدر فعال، به اندازه حضور مادر برای رشد هیجانی و شخصیتی کودک اهمیت داره.
